ಪ್ರೀತಿಯ ಪುಸ್ತಕದ ಮರುಪುಟವಾ ತೆರೆದಾಗ.......

 ಪ್ರೀತಿಯ ಅಮ್ಮು...
ಈ ಜೀವನ ಈಗಲೂ ಕೂಡಾ ಕಳೆದೋಗಿರೋ ಮುತ್ತು.     ಅದು ಮತ್ತೆ ಸಿಕ್ಕಾಗ ಆಗುವ ಸಂತೋಷ ಕೈಯಿಂದ ಕೆಳಗೆ ಬಿದ್ದು ಮಗುವಿನ ಆಟಿಕೆ ಹಿಂತುರುಗಿ ಸಿಕ್ಕಾಗ ಆಗೋ ಸಂತೋಷ.       ಜೀವನದ ಅಮೂಲ್ಯವಾದ ಸೊತ್ತೊಂದು ಕಳೆದು ಕೊಂಡೆನೆಲ್ಲಾ ಎಂಬ ಚಿಂತೆಯೋದಿಗೆ ಕಳಯುತ್ತಿರುವ ಕಾಲವೊಂದಿತ್ತು ಕಣೇ ನನ್ನದು.....
ನೆನೆದರೆ ಎಲ್ಲಿಲ್ಲದ ನೋವು. ನೀ ನನ್ನೀಂದ ಮಿಸ್ ಆದ ಆ ಆರು ತಿಂಗಳು ಹೇಗಿತ್ತೆಂದರೆ ಪ್ರತಿ ಕ್ಷಣ ಜಗತ್ತೆ ಮೋಸ ಎಂಬ ನೆಪದೊಂದಿಗೆ ಯೋಚನೆ ಮಾಡೋ ಸಮಯ. ಯಾವುದನ್ನು ಯಾರೊಂದಿಗೂ ಹೇಳಿಕೊಳ್ಳಲಾರದೆ ಅಲೆದಾಡುತಿದ್ದ ಆ ಸಮಯ.  ಆದರೆ ಆ ನೋವಿಗೆ ಅರ್ಥವೇನು ಎಂಬೂದು ಇಂದಿಗು ವಿಸ್ಮಯ.
ಮಾರ್ಚ ೧೬ ಆಂದು ಯಾರಲ್ಲೂ ಮಾತಿಲ್ಲಾ. ಆದರೆ ನನ್ನ-ನಿನ್ನ ಸ್ನೇಹಕ್ಕೆ ಕೊಟ್ಟ ಪುಲ್ ಸ್ಟಾಪ್  ಮನದಲ್ಲೆ ತಿರುಗುತ್ತಾ ಇತ್ತು. ಅಂದಿನಿಂದಲೆ ನನಗೆ ಹಿತವಾದದ್ದು ಕಣೇ ಈ ಪೆನ್ನು,ಪುಸ್ತಕ, ಪೇಸ್ ಬುಕ್ ನ ಗೆಳೆತನ, ಯಾರಲ್ಲು ಹೇಳಲಾಗದೆ ಉಳಿದ ಮನಸ್ಸಿನ ಮಾತುಗಳು ಈ ಪೆನ್ನು,ಪುಸ್ತಕವನ್ನೆ ಅವಳಂಬಿಸಿದೆ. ಹಾಗೂ ಹೀಗು ನಿನ್ನ ದ್ವನಿ ಕೇಳದೇ ಹೇಗೆ ಕಳೇಯಿತೊ ಇ ಆರು ತಿಂಗಳೂ ನಾನರಿಯನೂ......
ಯಾವ ಸಾದನೇಗು ಕೈ ಹಾಕಲೂ ಸ್ಪೂರ್ತಿ ಇಲ್ಲ. ನೀನಿಲ್ಲದೆ ಉತ್ಸಾಹವನ್ನೆ ಕಳೆದುಕೊಂಡಿದ್ದೆ ಆ ಸಮಯದಲ್ಲಿ. ಆದರೆ ಅಂದೆ ಕೊನೆಯಾದ ಆ ಜಾಗ, ಆ ಸಮಯ ಛೇ ..... ಮರೆಯಲಾರೆನು ಈ ಪುಟವಾ . ನಿನ್ನ ದ್ವನೀ ಕೇಳಿದಾಗ ಮನದ ಜೊತೆ ನಾನು ಕುಣಿದು ಬಿಟ್ಟೆ. ಅಂದು ಮೌನವಾಗಿ ಕೂಳಿತು ಆ ಜಾಗಕ್ಕೆ ತುಳಿದು ಮರುದಿನ ನಿನ್ನ ಮುಖನೊಡಿ ಮಾತನಾಡಲೂ ಹಿಂಜರಿದೆ ಗೇಳತೀ.  ಯಕಂತೀಯಾ? ಅಷ್ಟು ಆಶ್ಚರ್ಯವಾಗಿತ್ತು ನಿನ್ನ ಮರು ಪಯಣ. ನೀ ಜೊತೆಯಿರುವ ಆ ಆರು ತಿಂಗಳ ನಡುವಲ್ಲಿ ಎಲ್ಲವನ್ನು ಮರೆತಿದ್ದೆ. ಇನ್ನ್ಯಾವತ್ತು ಸರಿಹೊಗೋದಿಲ್ಲ ಎಂಬ  ನಿರ್ಧಾರದೊಂದಿಗೆ ಆದರೆ ನೀನೆದರು ಸಿಕ್ಕಿ ಹಾಯ್ ಎಂದಾಗ ಮನಸ್ಸಲ್ಲಿರೋ ಭಯವೇ ಮಾಯವಾಗಿತ್ತು. ಆ ಕ್ಷಣ ಮಾತೆಲ್ಲವೂ ಮರೆತು ಹೋಗಿತ್ತು. ಯಾವುದನ್ನು ಮೊದಲು ಹೇಳಲಿ ಎಂಬ ಚಿಕ್ಕದೊಂದು ಗೊಂದಲ.
ಸಾಕೂ ಗೆಳತಿ ಮರೆಯಲಾರೆನು ಆ ಕ್ಷಣವಾ .
ಜೀವ ಹೋಗೂತ್ತೀರೋ ಸಮಯದಲ್ಲೇ ಕೈಕೊಟ್ಟು ಎದ್ದೇಳಿಸದ ಹಾಗೆ  ಮನಸ್ಸಿನ ಕದತೆರೆದು ಕೂತಿದ್ದ ಸಮಯ ನಿನ್ನ ಬೇಟಿ ಇಷ್ಟು ಹಿತವೇ ? ಮರೆಯಲಾರೆನು ಗೇಳತಿ ನನೀ ಸಿಕ್ಕ ಇ ಕ್ಷಣವಾ, ನನಗಾಗಿ ಕಾತರಿಸಿಟ್ಟ ಇ ಘಳಿಗೇನಾ ?
ಮನೆಸ್ಸೆಂಬ  ಮೂಲೆಯಲ್ಲಿ ಈ ಬಡತನ  ಪರಿಸುದ್ದ ಸ್ನೇಹಕಿಟ್ಟ ಬೆಲೆಯನ್ನಾ..  ತೋರೆಯಲಾರೆನೂ ಈ ಜೀವನದುದ್ದಕ್ಕು ನಿನ್ನ ನಿಷ್ಕಲ್ಮಷ ಸ್ನೇಹಾನಾ . ಕಳೆದುಕೊಳ್ಳಲಾರೆನು ಎಂದಿಗೂ ..  ಮಮತೆ, ಪ್ರೀತಿ-ಸ್ನೇಹ, ನಂಬಿಕೆ ತಂಬಿದ ಈ ಹೃದಯ ವ್ಹಾ..! ನಾನ್ಹೇಗೆ ನೀಡಲಿ ಈ ಧನ್ಯವಾದವಾ ..    ಇನ್ನಾದರು ಕಲಿಸಿಕೊಡು ಈ ಜೀವನವಾ ಜೊತೆಗಿದ್ದು   ಎಕೆಂದರೆ, ಮೊದಲ ಅವಕಾಶವ ನೀ ಕೊಟ್ಟೆ., ಮನಸಿನಲ್ಲಿ ಕಲ್ಲಾಗಿ ಉಳಿದ ಮಾತನ್ನು ವಿವರಿಸಲು. 
                                                                                                              
                                                                                 ನಿನ್ನಪ್ರೀತಿಯ ಗೆಳೆಯ
                                                                                         ಸದಾ......

bijapur navaras pura utsva

ಮತ್ತೆ ಮತ್ತೆ ನನ್ನ ಪ್ರೀತಿಯ ಮನಸನ್ನು ನೆನಪಿಸು ಹಾಡು.........!

ನೂರೋಂದು ನೇನಪು ಎದೆಯಾಳದಿಂದ ಹಾಡಾಗಿ ಬಂತು ಆನಂದದಿಂದ,
 ಸಿಂದೂರ ಬೀಂದು ನಗಲಮ್ಮ ಎಂದು ಏಂದೆಂದು ಇರಲಮ್ಮ ಈ ದಿವ್ಯ ಬಂಧ,
ನೂರೋಂದು ನೇನಪು ಎದೆಯಾಳದಿಂದ ಹಾಡಾಗಿ ಬಂತು ಆನಂದದಿಂದ,

ವಲವೆಂಬ ಲತೆಯು ತಂದಂತ ಹೂ, ನೂಡಿ ಏರಿ ನಲಿವಾ  ಮುಡಿಜಾರೇ ನೂವೂ.
ಕೈಗೂಡಿದಾಗ ಕಂಡಂತ ಕನಸು ಅದೃಷ್ಟದಾಟ ತಂದಂತ ಕನಸು  ಪ್ರೀತಿ ನಗುತಿರಲಿ
ಬಾಳು ಬೆಳಗಿರಲಿ . ನೀನೇಂದು ಇರಬೇಕೂ ಸಂತೋಷದಿಂದ
ನೂರೋಂದು ನೆನಪು ಎದೆಯಾಳದಿಂದ ಹಾಡಾಗಿ ಬಂತು ಆನಂದದಿಂದ,
ತುಟಿಮೇಲೆ ಬಂದಂತ ಮಾತೋಂದೆ ಒಂದು ಎದೆಯಲ್ಲಿ ಉಳದಿದು ಮೂನ್ನೂರಾಒಂದು.
ಮೂರುಗಂಟಲ್ಲಿ ಈ ಬಾಳ ನಂಟು ಕೇಳಿ ಪಡೆದಾಗ ಸಂತೋಷ ಉಂಟು.
ನೀನ್ನಾ ಹರುಷದಲಿ ನನ್ನ ಉಸಿರಿರಲಿ. ನನ್ನ ಎಲ್ಲ ಹಾರೈಕೆ ಈ ಹಾಡಿ ನಿಂದ.
ನೂರೋಂದು ನೇನಪು ಎದೆಯಾಳದಿಂದ ಹಾಡಾಗಿ ಬಂತು ಆನಂದದಿಂದ,
_______________________________________________________

ಒಮ್ಮೆ ಹೇಳಲಾರೆಯಾ ನಾನಿನ್ನ ಪ್ರೀತಿಸುವೆ......
ಆನೆನಪಲ್ಲೆ ಈ ಜಿವನಾ........... ನಾ ಕಳೇಯುವೆ...!
ತಾನೆ ತಂತಾನೆ ಪ್ರೀತಿ ತಂತಾನೆ  ಮೂಡೋದು
ಬೇಡಾ ಅಂತಾನೆ ನಮ್ಮ ಸ್ವಂತಾನೆ ಆಗೋದು
ಗುರು ವಿಲ್ಲದೆ ಶರುವಾಗಿದೆ
ಅರಿವಿಲ್ಲದೆ ಗುರು ಆಗಿದೆ.

ತಾನೆ ತಂತಾನೆ ಪ್ರೀತಿ ತಂತಾನೆ  ಮೂಡೋದು
ಬೇಡಾ ಅಂತಾನೆ ನಮ್ಮ ಸ್ವಂತಾನೆ ಆಗೋದು

ಹೇ ನಿನ್ನಲ್ಲೆ  ಆ ಕಣ್ಣಲ್ಲಿ ಒಲವು ಇದೆ
ನೀಜ ನುಡಿವನಗೆ
ನಿಮುಚ್ಚಿಟ್ಟು ನೀ ಬಚ್ಚಿಟ್ಟು ತಿಳಿಯುತುದೆ.
ನಾ ಅನಾಥ ನಾ ನಿನ್ನಾಂತ  ಕೈಬಿಡದಿರು
ಈ ಜಗಾನ ಈ ಜನಾನಾ ನಾ ಗೆಲುವೆನೂ ಜೋತೇಗಿರು .

ತಾನೆ ತಂತಾನೆ ಪ್ರೀತಿ ತಂತಾನೆ  ಮೂಡೋದು
ಬೇಡಾ ಅಂತಾನೆ ನಮ್ಮ ಸ್ವಂತಾನೆ ಆಗೋದು

ಮೂಂಜಾನೆನಾ ಮುಸಂಜೆನಾ ನಡುವಿನಲೆ
ತಾರೆ ಹಿಡಿದಿಡಲೆ
ಆ ಚಿಕ್ಕಿನಾ ಆ ಚಂದ್ರಾನಾ ಯಳ ತರಲೆ
ನಿನ್ನ ಮುಡಿಗಿಡಲೆ.
ಹೇ ತಗೋಬಾ ನೀ ತಗೋಬಾ ನನ್ನ ಊಸಿರನೆ
ಹೇ ಕೊಡುಬಾ ನೀ ಕೊಡುಬಾ ನೀನ್ನ ವಲವನೂ

ತಾನೆ ತಂತಾನೆ ಪ್ರೀತಿ ತಂತಾನೆ  ಮೂಡೋದು
ಬೇಡಾ ಅಂತಾನೆ ನಮ್ಮ ಸ್ವಂತಾನೆ ಆಗೋದು
ಗುರು ವಿಲ್ಲದೆ ಶರುವಾಗಿದೆ
ಅರಿವಿಲ್ಲದೆ ಗುರು ಆಗಿದೆ.

ತಾನೆ ತಂತಾನೆ ಪ್ರೀತಿ ತಂತಾನೆ  ಮೂಡೋದು
ಬೇಡಾ ಅಂತಾನೆ ನಮ್ಮ ಸ್ವಂತಾನೆ ಆಗೋದು
_________________________________ಪ್ರೀತಿಯ ಸದಾ.........________________________

ಸುಖ ಕೊಟ್ಟವರ ದು:ಖದ ಕಥೆ.....

ಸುಖ ಕೊಟ್ಟವರ ದು:ಖದ ಕಥೆ.....

ಸುಖ ಇಲ್ಲಿ ಸರಕು. ಉಂಡವರು ತೆಗತಾ ಹೊಗತಾರೆ, ಬಡಿಸಿದವರ ಪಾಲಿಗ ಮಾತ್ರ ಉಳಿಯೊದೆ ದುಖ. ಇಂತಹ ದು:ಖದ ನಡುವಿನಲ್ಲೆ ದಂದೆಗಿಳಿದವರ ಮಕ್ಕಳು ಬೆಳೆಯುತ್ತವೆ, ಬಡತನ ಕೀಳರೀಮೆ ಅವುಗಳ ಪಾಡು.
ಮಕ್ಕಳು ಮಕ್ಕಳೆ ಅವುಗಳ ಸಂಘರ್ಷವೇ ಬೇರೇ. ಬದುಕುನ ಹಿಂದಿನ ಕಟು ಸತ್ಯ ಅವುಗಳಿಗೆ ಬಾಲ್ಯದಲ್ಲೆ ಗೊತ್ತಾಗಬಾರದು. ಚಿಕ್ಕ ಚಿಕ್ಕದಲ್ಲಿ ದೋಡ್ಡ ಭವಿಷ್ಯ ವೆನಿಸುವ ಅವುಗಳದ್ದು ನಿಸ್ಕಲ್ಮಷ ಮನಸ್ಸು. ಆದರೇ ಕೆಂಪು ದೀಪದ ನೆರಳಲ್ಲಿ ಬೇಳೆಯುವ ಇಂತಹ ಮಕ್ಕಳ ಭವಿಷ್ಯ ಎನು?. ಅಮ್ಮ ಸುಖ ಮಾರಲು ಸಿದ್ದಳಾದರೆ, ಆ ಪುಟ್ಟ್‌ ಹುಡುಗಿ ಮಾತ್ರ ಪಾತ್ರೆತೊಳಿತಾಯುರುತ್ತೆ. ಆದೊಂದು ಬದುಕದಿರು ವಯಸ್ಸೇ ಅಲ್ಲಾ.  ಬುಟ್ ಅಮ್ಮನಿಗೆ ಸಾತ್ ನಿಡಲೆಬೇಕೂ, ಕೇಲಸ ಹಂಚಿಹೊಳ್ಳಲೆಬೇಕೂ, ಅದು ಕೆಂಪು ದಿಪದ ಇನ್ನೋಂದು ಮುಖ. ಅದರ ಬದಲಿಗ ಇನ್ನೋಂದು ಮುಖವು ಇದೇ, ಆ ಇನ್ನೋದು ಮುಖ ಬದುಕು ಗೊತ್ತಿಲ್ಲದೆ ಅದೇಷ್ಟೋ ಮಕ್ಕಳು ಕೆಂಪು ದೀಪದಡಿಯಲ್ಲಿ ಕಳೆದು ಹೋಗತಾಇವೆ.....!
   

ಅದು ನಿರ್ಬಾವುಕ ಕಣ್ಣುಗಳ ಸಾಮ್ರಾಜ್ಯ......

ಕೆಂಪು ದೀಪದ ಬದುಕೆ ಹಾಗೆ, ಪುಟ್ಟ ಪುಟ್ಟ ಕೋಣೆಯಲ್ಲಿ ಬದುಕು ಅರಳಲೆ ಬೇಕು. ಅಲ್ಲೀಯೇ ಮತ್ತೊಂದು ಮಗುವೋಂದು ನಡೆಯಬೇಕು ಅಲ್ಲಿನ ಪ್ರತಿ ಕೋಣೆಗಳು ನರಕ ಕೂಪಗಳು. ಮಕ್ಕಳು,ಗಂಡ, ಟಿವಿ, ಸಿನೇಮಾ, ಅದೋಂದು ಪುಟ್ಟ ಪ್ರಪಂಚ . ಮಗುವಿನ ಮನಸ್ಸು ಸದಾ ಗಾಳಿ ತೋಡದ ತರಾ, ಹೊರಗೆ ಬಂದು ಹಾರಾಡ ಬಯಸುತ್ತೆ ಆದರೆ ಎನು ಮಾಡೊದು....?
ಕಂದಮ್ಮನ ಕಾಲಿಗೇ ಸರಪಳಿ ಬಿಗಿದು ಅಮ್ಮ ಸಿಖದ ತೇರು ಎಳೇಯಲು ಯೊರಟು ಹೋಗತಾಳೆ, ಅದು ಅವಳಿಗೆ ಅನಿವಾರ್ಯ, ಅದರೇ ಆ ಮಗುವಿನ ಪಾಡೆನು.? ಅಲ್ಲವಾ.!

ನರಕ ಕೂಪಕ್ಕೆ ಬಂದು ಬಿಟ್ಟಳಾ ಅಪ್ಸರೇ.....

ಎಷ್ಟೋಸಲ ಪುಟ್ಟಕಂದಮ್ಮಗಳನ್ನು ಬದಿಯಲ್ಲಿಟ್ಟು ಕೋಂಡೆ ಗಿರಾಕಿಗಳಿಗೆ ಕಾಯಬೇಕು. ಅಲ್ಲೇ ಇರುವ ಮಕ್ಕಳ ಪಾಡೇನು? ಅವುಗಳಿಗು ವೋದು ಬದುಕು ಇದೆ ಅಲವಾ? ಅದನ್ನು ಬಗಹರಿಸುವರು ಯಾರು? ಇಂತಹ ಸಮಯದಲ್ಲೆ ಜಾನ ಬ್ರೀಸ್ಕೀ ಅಂತವರು ಬರತಾರೆ ಅವಳು ಅವರ ಪಾಲಿಗೆ ದೇವರೇ ಸರಿ ಯಾಕಂದ್ರೆ ಆ ಮಕ್ಕಳಿಗೆ ನೆಲೆ ಕಿಪಿಸಿದಳು.

ಇಂತಹ ಕೆಂಪು ದೀಪದ ಮಕ್ಕಳ ಕೈಯಲ್ಲಿ ಕ್ಯಾಮರಾ ಕೊಟ್ಟು ಪೋಟೋತಗೆಯುವ ಕಲೆಯನ್ನು ಕಲಿಸಿದರೆ ಹೇಗೆ ಅಂತ ಯೋಚಿಸಿದವಳು ಅಮೆರಿಕಾದ ಪೋಟೋಗ್ರಾಫರ‍್ ಜಾನ್ ಬ್ರಸ್ಕೀ. ಆಕೆ ಕೇಂಪು ದೀಪದಲ್ಲಿದ್ದು ಅಲ್ಲಿನ ಬದುಕನ್ನು ಸೆರೆಹಿಡಿಯಲು ಪ್ರಯತ್ನಿಸುತ್ತಿದ್ದಳು. ಆಕೆ ಇಂದ ಆ ಕೆಂಪು ದೀಪದ ಮಕ್ಕಳಿಗೆ ಕತ್ತಲೆನಕೂಪದಿಂದ ಮುಕ್ತಿ ಸಿಕ್ಕಿತು ಜಗತ್ತಿನ ಇನ್ನೊಂದು ಮುಖ ಪರಿವಯವಾಯಿತು.

ಆಸೇ ಯಾರಿಗೇ ತಾನೇ ಇಲ್ಲಾ ಹೇಳಿ ಕ್ಯಾಮರಾ ಕೈಯಲ್ಲಿ ಭಮದ ತಕ್ಷಣ ಆ ಪುಟ್ಟ ಹುಡುಗಿ ಪೋಟೋ ತಗೆಯಲು ಸಿದ್ದಳಾದಳು ತಗೆದ ಪೋಟೋಗಳನ್ನು ಮೊಂದಿಟ್ಟು ಕೋಂಡು ಎನು ತಪ್ಪು ಮಾಡಿದ್ದಿರಿ ಅಂತಾ ಬ್ರಿಸ್ಕಿ ಹೃಳಿಕೊಡುತ್ತಿದ್ದಳು ಆ ಮಕ್ಕಳಿಗೆ ಎಂತಹದೊ ಕುಷಿ, ಹಾಕಂದ್ರೇ ಅಲ್ಲಿ ಇನ್ನೋದು ಬದುಕಿನ ಅನಾವರಣ ಇತ್ತು.

ಯಾರೇ ನೀ ದೇವತೇ........

ಕೋಪು ದೀಪಗಳಂತಾ ದೇಶಗಳು ನಾನಾ ಕಡೆ ನಾಯಿಕೊಡೆಯಂತೆ  ತೆಲೆ ಎತ್ತುತ್ತಿವೆ. ಕಲ್ಕತ್ತಾಯೋಂದರಲ್ಲೆ ಲಕ್ಷಗಟ್ಟಲೆ ಹೆಣ್ಣುಮಕ್ಕಳು ಮೈ ಮಾರಿಕೊಳ್ಳುತ್ತಾಇದ್ದರೆ ಅಂದ ಮೇಲೇ ಅವರ ಮಕ್ಕಳ ಸಂಖ್ಯ ಯೋಚಿಸಿ....

                                                                                                                      ಸದಾನಂದ........

local news Bjapur

ಹಲೋ ಗೆಳೆಯರೇ ನೀವು ನೋಡಿದ ಇ (TV3) ನ್ಯೂಸ್  ನಾನು ಇ ಮಟ್ಟಿಗೆ ಬರಲು ಕಾರಣವಾಗಿದೆ . ನಾನು ಇಲ್ಲಿ ಕಲತದ್ದು ಕ್ಯಾಮರ ಮಾತ್ರವಲ್ಲ ನ್ಯೂಸ್ ಅಲ್ಲಿ ಮಾಡಬೇಕಾದ ಎಲ್ಲ ಕೆಲಸವನ್ನು ನಾನು ನಿಭಾಯಿಸ ಬಲ್ಲೆನು .ಇದರ ಪ್ರತಿ ಪಲವೇ ಈಗ ನಾನು ಸಮಯ ನ್ಯೂಸ್ ಚಾನಲ್  ನಲ್ಲಿ ಕ್ಯಾಮರ ಮ್ಯಾನ್ ಆಗಿ ಕಾರ್ಯನಿರ್ವಯಿಸುತಿದ್ದೇನೆ.

orkut blog: New look and feel coming soon

orkut blog: New look and feel coming soon: "We’re always looking to improve the product experience for our users, and based on your feedback, we’ve worked on some simple changes to Or..."

bambo flawor

   ºÀÆ ©lÖ ©¢gÀÄ DvÀAPÀzÀ°è d£ÀgÀÄ

MAzÀÄ PÀqÉ d¥Á£ï£À°è ¸ÀA¨sÀ«¹zÀ ©üÃPÀgÀ ¸ÀÄ£Á«Ä zÀÄgÀAvÀ. E£ÉÆßAzÉqÉ £ÀªÀÄä zÉñÀzÀ®Æè ¸ÀA¨sÀ«¹zÀ ¨sÀÆPÀA¥À. EªÉ®èzÀgÀ ªÀÄzsÉå 60 ªÀµÀðzÀ §½PÀ ºÀÆ ©lÖ ©¢gÀÄ. CAiÉÆåà E£ÉßãɯÁè CªÀWÀqÀ £ÀqÉAiÀÄÄvÀÆÛ? ºÁUÀzÉæ ©¢gÀÄ ºÀÆ ©qÀĪÀÅzÀPÀÆÌ £ÀqÉAiÀÄÄwÛgÀĪÀ WÀl£ÉUɽUÀÆ K£À¥Áà ¸ÀA§AzsÀ?

E¢ÃUÀ zÀQët PÀ£ÀßqÀ f¯ÉèAiÀÄ J¯Éè®Æè ©¢gÀÄ ºÀÆ ©nÖgÀĪÀ zÀȱÀå ¸ÁªÀiÁ£ÀåªÁV PÁt¸ÀÄvÉÛ. 60 ªÀµÀðUÀ½UÉƪÉÄä ©¢gÀÄ ºÀÆ ©qÀĪÀ F PÀët ªÀÄ£ÀĵÀå£À fêÀªÀiÁ£ÀzÀ°è MªÉÄä ªÀiÁvÀæ PÁt®Ä ¸ÁzsÀå. DzÀgÉ E¢ÃUÀ ©¢gÀÄ ºÀÆ ©nÖgÀĪÀÅzÀÄ ªÀiÁvÀæ d£ÀgÀ°è ¨sÀAiÀĪÀ£ÀÄß ºÀÄlÄÖºÁQzÉ. EzÀÄ C¥À±ÀPÀÄ£ÀzÀ ¸ÀAPÉÃvÀ JA§ÄªÀÅzÀÄ PÉ®ªÀgÀ C©ü¥ÁæAiÀÄ. DzÀgÉ EzÀÄ £ÀA©PÉAiÉÄà ªÀiËqÀåvÉAiÉÆà JA§ÄªÀÅzÀÄ ªÀiÁvÀæ UÉÆwÛ®è.

F »AzÉ ©¢gÀÄ ºÀÆ ©mÁÖUÀ C£ÉÃPÀ ©üÃPÀgÀ zÀÄWÀðl£ÉUÀ¼ÀÄ ¸ÀA¨sÀ«¹vÀÛAvÉÛ. d£À¸ÁªÀiÁ£ÀågÀÄ ºÉÆmÉÖUÉ »nÖ®èzÉ PÀAUÁ¯ÁVzÀÝgÀAvÉÛ. zÉñÀPÉÌ vÀÄvÀÄð ¥Àj¹ÜwAiÀÄÆ EzÉà PÁ®zÀ°è §A¢vÀÛAvÉÛ. DzÀgÉ E¢ÃUÀ ©¢gÀÄ E£ÉÆߪÉÄä ºÀÆ ©nÖzÉ. eÉÆvÉUÉ ¥Àæ¥ÀAZÀzÁzÀåAvÀ d£ÀgÀÄ ¸ÁPÀµÀÄÖ vÉÆAzÀgÉAiÀÄ£ÀÄß C£ÀĨsÀ«¸ÀÄwÛzÁÝgÉ. d¥Á£ï£À ¸ÀÄ£Á«Ä, EzÀjAzÀ ¥ÀgÀªÀiÁtÄ «QgÀt ºÀgÀqÀĪÀ ©üÃw, C®èzÉ CgÀ¨ï zÉñÀUÀ¼À°è £ÀqÉAiÀÄÄwÛgÀĪÀ AiÀÄÄzÀÝ, EzÀPÉ̯Áè ©¢gÀÄ ºÀÆ ©nÖgÀÄzÉà PÁgÀt JA§ÄªÀÅzÀÄ PÉ®ªÀgÀ C©ü¥ÁæAiÀÄ. DzÀgÉ EzÀPÉÌ ªÉÊeÁÕ¤PÀªÁV AiÀiÁªÀÅzÉà DzsÁgÀ E®è.

EªÉ¯Áè PÁPÀvÁ½AiÀĪÉÇà CxÀªÁ d£ÀgÀ°ègÀĪÀ ªÀiËqsÀåvÉAiÀÄ ¥ÀgÀªÀiÁªÀ¢üAiÉÆà UÉÆwÛ®è. CzÉãÉà EzÀÝgÀÆ,  EwÛÃZÉUÉ £ÀqÉzÀ ©üÃPÀgÀ CªÀWÀqÀUÀ¼ÀÄ ªÀÄvÀÄÛ 60 ªÀµÀðzÀ §½PÀ ºÀÆ ©nÖgÀĪÀ ©¢gÀÄ d£À ¸ÁªÀiÁ£ÀågÀ£ÀÄß ªÀiÁvÀæ ¨sÀAiÀÄ©üÃvÀUÉƽ¹zÉ. AiÀiÁPÀ¥Áà F ©¢gÀÄ ºÀÆ ©nÖvÀÄ, E£ÉßãÀ¯Áè ¸ÀA¨sÀ«¸À°zÉAiÉÆà JA§ DvÀAPÀ d£ÀgÀ°è ªÀģɪÀiÁrzÉ.

‘ಬಾಲಂ’ಗೋಚಿಗಳಾಗಿರುವ ಮುಸ್ಲಿಂ ನಾಯಕರು

‘ಬಾಲಂ’ಗೋಚಿಗಳಾಗಿರುವ ಮುಸ್ಲಿಂ ನಾಯಕರು
‘‘2006 ರ ಮಾಲೆಗಾಂವ್ ಬಾಂಬ್ ಸ್ಫೋಟ ಪ್ರಕರಣದ ತನಿಖೆಯ ಸಂಬಂಧ ಒಂಬತ್ತು ಮುಸ್ಲಿಮ್ ಯುವಕರನ್ನು ಬಂಧಿಸಿರುವುದು ಅನ್ಯಾಯದ ಕ್ರಮ’’ ಎಂಬ ಹನ್ನೆರಡು ಶಬ್ದಗಳನ್ನು ಉದುರಿಸಲು ಕೊನೆಗೂ ಅಲ್ಪಸಂಖ್ಯಾತ ವ್ಯವಹಾರಗಳ ಸಚಿವ ಸಲ್ಮಾನ್ ಖುರ್ಷಿದ್‌ಗೆ ಅವರಿಗೆ ಕಾಂಗ್ರೆಸ್ ವರಿಷ್ಠರಿಂದ ಅನುಮತಿ ಸಿಕ್ಕಿದೆ. ‘ಮುಸ್ಲಿಮ’ರೆಂಬ ಹಣೆಪಟ್ಟಿಯನ್ನು ಧರಿಸಿಕೊಂಡೇ ಕಾಂಗ್ರೆಸ್‌ನೊಳಗೆ ನುಸುಳಿರುವ ಈ ಸಮಯಸಾಧಕ ನಾಯಕರು ಈ ಒಂದು ವಾಕ್ಯವನ್ನು ಉಸುರಲು ಸೋನಿಯಾ ಗಾಂಧಿಯ ಅಪ್ಪಣೆಗಾಗಿ ಕಾಯುತ್ತಿದ್ದರೆಂದು ಕಾಣುತ್ತದೆ. ಇದೀಗ ಅವರ ಆದೇಶದ ಮೇರೆಗೆ ಅಮಾಯಕರ ಪರವಾಗಿ ಮಾತನಾಡಿ, ಇಡೀ ಮುಸ್ಲಿಮ್ ಸಮುದಾಯಕ್ಕೆ ‘ಉಪಕಾರ’ವನ್ನು ಮಾಡಿದ್ದಾರೆ.
ಮಾಲೆಗಾಂವ್ ಸ್ಫೋಟದಲ್ಲಿ ಕೇಸರಿ ಉಗ್ರರ ಕೈಚಳಕ ಹೊರ ಬಿದ್ದಿರುವುದು ಇಂದು ನಿನ್ನೆಯಲ್ಲ. ಮಾಧ್ಯಮಗಳು ಈ ಹಿಂದೆಯೇ ಇದರ ಕುರಿತಂತೆ ತಮ್ಮ ಅನುಮಾನಗಳನ್ನು ವ್ಯಕ್ತಪಡಿಸುತ್ತಾ ಬಂದಿದ್ದವು. ಆ ಸಂದರ್ಭದಲ್ಲಿ ಮುಸ್ಲಿಮ್ ನಾಯಕರೆಂದು ಕರೆಸಿಕೊಂಡ ಕಾಂಗ್ರೆಸ್ ಚೇಲಾಗಳು ತುಟಿ ಹೊಲಿದು ಕುಳಿತಿದ್ದರು. ಕೇಸರಿ ಉಗ್ರರ ಬಂಧನದ ಬಳಿಕವಾದರೂ ಅಮಾಯಕರ ಪರವಾಗಿ ಈ ‘ನಾಯಕ’ರು ಮಾತನಾಡಬಹುದಿತ್ತು. ಆದರೆ ಎಲ್ಲಿ ಕಾಂಗ್ರೆಸ್‌ನ ‘ವರ್ಚಸ್ಸಿ’ಗೆ, ಸೋನಿಯಾ ಗಾಂಧಿಯ ನಾಯಕತ್ವಕ್ಕೆ ನೋವಾಗಿ ಬಿಡುತ್ತದೋ ಎಂದು ಬಾಯಿ ಮುಚ್ಚಿ ಕುಳಿತಿದ್ದರು.
‘ಕರ್ಕರೆ’ಯ ಸಾವಿನ ಕುರಿತಂತೆ ಗಂಭೀರ ತನಿಖೆಯಾಗಬೇಕು ಎಂದು ಹೇಳಿಕೆ ನೀಡಿದ್ದ ಅಂತುಳೆಯ ಧ್ವನಿಯನ್ನು ಕಾಂಗ್ರೆಸ್‌ನೊಳಗೇ ಶಾಶ್ವತವಾಗಿ ಅಡಗಿಸಲಾಯಿತು. ಈ ಸಂದರ್ಭದಲ್ಲಿ ಉಳಿದ ಮುಸ್ಲಿಂ ನಾಯಕರು ಅಂತುಳೆಯ ಮಾತಿಗೆ ಧ್ವನಿ ಸೇರಿಸಿದ್ದಿದ್ದರೆ ಇಡೀ ಪ್ರಕರಣ ಬೇರೆಯೇ ತಿರುವು ಪಡೆದುಕೊಳ್ಳುತ್ತಿತ್ತು. ಕನಿಷ್ಠ, ಮಾಲೆಗಾಂವ್ ಮತ್ತು ಅಜ್ಮೀರ್ ಸ್ಫೋಟಕ್ಕೆ ಸಂಬಂಧಿಸಿ ಒಬ್ಬೊಬ್ಬರನ್ನೇ ಎಟಿಸ್ ಬಂಧಿಸ ತೊಡಗಿದಾಗಲಾದರೂ ಈ ಮುಸ್ಲಿಂ ನಾಯಕರೆಂದು ಕರೆಸಿಕೊಂಡವರು ‘ಅಮಾಯಕ’ರ ಪರವಾಗಿ ಮಾತನಾಡುವ ಧೈರ್ಯ ತೋರಿಸಬಹುದಿತ್ತು. ಆದರೆ ಅಂತಹ ಮಾತು ಎಲ್ಲಿ ತಮ್ಮ ಸ್ಥಾನವನ್ನು ಅಲುಗಾಡಿಸಿ ಬಿಡುತ್ತದೋ ಎಂದು, ಸೋನಿಯಾ ಗಾಂಧಿಯ ಆಸ್ಥಾನದ ಭಟ್ಟಂಗಿಗಳಾಗಿಯೇ ತಮ್ಮ ಬದುಕನ್ನು ಸಾರ್ಥಕಗೊಳಿಸತೊಡಗಿದರು.
ಕಾಂಗ್ರೆಸ್‌ನ ನಾಯಕರಲ್ಲೊಬ್ಬರಾದ ದಿಗ್ವಿಜಯ್ ಸಿಂಗ್ ಕೇಸರಿ ಉಗ್ರರ ಕುರಿತಂತೆ ಸ್ಪಷ್ಟ ಹೇಳಿಕೆಗಳನ್ನು ನೀಡತೊಡಗಿದಾಗಲಾದರೂ ಈ ಕಾಂಗ್ರೆಸ್ ನಾಯಕರೆಂದು ಕರೆಸಿಕೊಂಡವರು ಅವರ ಬೆನ್ನಿಗೆ ನಿಲ್ಲಬಹುದಿತ್ತು. ಆದರೆ ಆಗಲೂ ಅವರು ವರಿಷ್ಠರ ಬೂಟು ನೆಕ್ಕುವುದರಲ್ಲಿ ತಮ್ಮ ಹುದ್ದೆಯನ್ನು ಸಾರ್ಥಕ ಪಡಿಸಿಕೊಳ್ಳುತ್ತಿದ್ದರು. ಇದೀಗ, ಅಮಾಯಕ ತರುಣರ ನಿರಪರಾಧಿತ್ವ ಸಾಬೀತಾಗುತ್ತಿರುವ ಹೊತ್ತಿನಲ್ಲಿ, ಅಲ್ಪಸಂಖ್ಯಾತರ ನಾಯಕರೆಂದು ಕರೆಸಿಕೊಂಡವರು ತುಟಿ ಬಿಚ್ಚಿದ್ದಾರೆ. ಅದೇನೂ ಅವರ ಸ್ವತಂತ್ರ ನಿರ್ಧಾರದಂತೆ ಕಾಣುತ್ತಿಲ್ಲ. ‘ಏನಾದರೂ ನಾಲ್ಕು ಮಾತುಗಳನ್ನು ಎಸೆದು ಬಿಡಿ’ ಎಂದು ನಾಯಕರಿಂದ ಅನುಮತಿ ದೊರಕಿದ ಬಳಿಕವೇ ಅವರು ಅಮಾಯಕರ ಬಂಧನದ ಕುರಿತಂತೆ ತಮ್ಮ ‘ಆಕ್ರೋಶ’ವನ್ನು ವ್ಯಕ್ತಪಡಿಸಿದ್ದಾರೆ.
ನಾಲ್ಕು ಬಿಸ್ಕೆಟ್‌ಗಳನ್ನು ಎಸೆದರೆ ಸಾಕು, ಮುಸ್ಲಿಮ್ ನಾಯಕರು ಬಾಲ ಅಲ್ಲಾಡಿಸುತ್ತಾ ತಮ್ಮ ಹಿಂದೆ ಬರುತ್ತಾರೆನ್ನುವ ಸತ್ಯ ನಮ್ಮ ಕಾಂಗ್ರೆಸ್‌ಗೆ ಎಂದೋ ಸ್ಪಷ್ಟವಾಗಿದೆ. ಆದುದರಿಂದಲೇ, ಶೇ. 30ಕ್ಕೂ ಅಧಿಕ ಸಂಖ್ಯಾ ಬಲವುಳ್ಳ ಮುಸ್ಲಿಮ್ ಸಮುದಾಯಕ್ಕೆ ಸಿಕ್ಕಿರುವುದು ‘ನಾಯಿ ಬಿಸ್ಕೆಟ್’ಗಳಷ್ಟೇ. ಅದನ್ನೇ ತಿಂದುಕೊಂಡು ಮುಸ್ಲಿಮರ ನಾಯಕರೆಂದು ಕರೆಸಿಕೊಂಡವರು ತಪ್ತಿ ಪಡುತ್ತಿದ್ದಾರೆ. ಅತ್ಯಂತ ಕಡಿಮೆ ಜನಸಂಖ್ಯೆಯುಳ್ಳ ಸಿಖ್ ಸಮುದಾಯಕ್ಕೆ ಸಿಕ್ಕಿದ ಪ್ರಾತಿನಿಧ್ಯ, ಕ್ರಿಶ್ಚಿಯನ್ ಸಮುದಾಯಕ್ಕೆ ಸಿಕ್ಕಿದ ಪ್ರಾತಿನಿಧ್ಯವನ್ನು ಗಮನಿಸೋಣ. ಅವರಿಗೆ ಸಿಕ್ಕಿದ ಸ್ಥಾನಮಾನಗಳಿಗಾಗಿ ಆ ಸಮುದಾಯಗಳನ್ನು ಅಭಿನಂದಿಸುತ್ತಲೇ ಮುಸ್ಲಿಮ್ ಸಮುದಾಯತ್ತ ನಮ್ಮ ಕಣ್ಣನ್ನು ತಿರುಗಿಸೋಣ. ಯಾವುದೇ ಮಹತ್ತ್ವದ ಖಾತೆಗಳಿಗೆ ಮುಸ್ಲಿಮ್ ನಾಯಕರನ್ನು ಕಾಂಗ್ರೆಸ್ ಆಯ್ಕೆ ಮಾಡಿಲ್ಲ.
ಈ ದೇಶದ ಅಲ್ಪಸಂಖ್ಯಾತ ಸಿಖ್ ಸಮುದಾಯಕ್ಕೆ ಸೇರಿದ ನಾಯಕನೊಬ್ಬ ಪ್ರಧಾನಿ ಹುದ್ದೆಯನ್ನು ಅಲಂಕರಿಸಿದ್ದಾರೆ. ಕ್ರಿಶ್ಚಿಯನ್ ಸಮುದಾಯಕ್ಕೆ ಸೇರಿದ ಹಲವು ನಾಯಕರು ಈ ದೇಶದ ಅತ್ಯುನ್ನತ ಸಚಿವ ಸ್ಥಾನಗಳನ್ನು ಅಲಂಕರಿಸಿ ದ್ದಾರೆ. ಅದಕ್ಕಾಗಿ ನಾವು ಕಾಂಗ್ರೆಸನ್ನು ಶ್ಲಾಘಿಸಬೇಕು. ಇದೇ ಸಂದರ್ಭದಲ್ಲಿ, ಮುಸ್ಲಿಮರನ್ನು ತಮ್ಮ ಓಟಿನ ರಾಜಕೀಯಕ್ಕಾಗಿ ಬಳಸುತ್ತಾ ಬಂದಿರುವ ಕಾಂಗ್ರೆಸ್, ಅವರಿಗೆ ಉನ್ನತ ಸ್ಥಾನವನ್ನು ನೀಡುವ ಸಂದರ್ಭದಲ್ಲಿ ಮಾತ್ರ ಅನ್ಯಾಯವನ್ನು ಎಸಗುತ್ತಾ ಬಂದಿದೆ. ಸಣ್ಣ ಪುಟ್ಟ ಕೆಲವು ನಾಯಕರಿಗೆ ‘ಬಿಸ್ಕತ್’ಗಳನ್ನು ಹಾಕಿ ಅವರನ್ನು ಮುಸ್ಲಿಂ ನಾಯಕರು ಎಂದು ಬಿಂಬಿಸಲು ಹೊರಟಿದೆ ಕಾಂಗ್ರೆಸ್. ಆ ನಾಯಕರೂ ಅಷ್ಟೇ. ಆ ಬಿಸ್ಕತ್‌ಗಳಿಂದ ತಮ್ಮ ಜನ್ಮವನ್ನು ಸಾರ್ಥಕ ಪಡಿಸಿಕೊಳ್ಳುತ್ತಿದ್ದಾರೆ.
ಮುಸ್ಲಿಮರ ಸಮಸ್ಯೆಗಳ ಕುರಿತಂತೆ ಮಾತನಾಡಿದರೆ, ಅಮಾಯಕರ ನೋವುಗಳ ವಿರುದ್ಧ ಆಕ್ರೋಶ ವ್ಯಕ್ತಪಡಿಸಿದರೆ ಎಲ್ಲಿ ತಮ್ಮ ನಾಯಕಿಯ ಮನಸ್ಸಿಗೆ ಬೇಸರವಾಗಿ ಬಿಡಬಹುದೋ ಎನ್ನುವ ಭಯ ದೊಂದಿಗೆ ತಮ್ಮ ಸ್ಥಾನವನ್ನು ನಿರ್ವಹಿಸುತ್ತಿದ್ದಾರೆ. ಯಾವಾಗ ಬೊಗಳಬೇಕು ಎನ್ನುವುದಕ್ಕೆ, ತಮ್ಮ ನಾಯಕಿಯ ಚಿಟಿಕೆ ಸದ್ದಿಗಾಗಿ ಕಿವಿ ನಿಮಿರಿಸಿಕೊಂಡು ಕುಳಿತಿರುತ್ತಾರೆ. ಇದೀಗ, ಮಾಲೆಗಾಂವ್ ಅಮಾಯ ಕರ ಬಗ್ಗೆ ಮುಸ್ಲಿಂ ನಾಯಕರು ಮೊಸಳೆ ಕಣ್ಣೀರು ಸುರಿಸುತ್ತಿರುವುದೂ ಕಾಂಗ್ರೆಸ್ ವರಿಷ್ಠರ ಸೂಚನೆಯ ಮೇರೆಗೇ.
ಮುಸ್ಲಿಮರ ಮೇಲೆ ಪದೇ ಪದೇ ದಾಳಿಗಳು, ದಬ್ಬಾಳಿಕೆಗಳು ನಡೆಯುತ್ತಾ ಬಂದಿರುವುದು ಕಾಂಗ್ರೆಸ್‌ನ ಅಧಿಕಾರಾವಧಿಯಲ್ಲಿ. ಮುಸ್ಲಿಂ ಸಮುದಾಯದ ನಾಯಕರೆಂದು ಕರೆಸಿಕೊಂಡವರು ಒಂದಿಷ್ಟು ಸ್ವಂತಿಕೆಯನ್ನು, ತಮ್ಮತನವನ್ನು ಪ್ರದರ್ಶಿಸಿದ್ದರೆ ಮುಸ್ಲಿಮರಿಗೆ ಈ ಸ್ಥಿತಿ ಬರುತ್ತಿರಲಿಲ್ಲವೇನೋ. ಮುಸ್ಲಿಂ ಸಮುದಾಯದ ಬಡತನ, ಅನಕ್ಷರತೆ ಮೊದಲಾದವುಗಳ ಕುರಿತಂತೆ ಪ್ರಾಮಾಣಿಕ ಕಾಳಜಿಯಿಂದ ಕಾಂಗ್ರೆಸ್ ವರಿಷ್ಠರೊಂದಿಗೆ ಬಡಿದಾಡಿದ್ದರೆ, ಮುಸ್ಲಿಮರ ಮೂಲಭೂತ ಅಗತ್ಯ ಗಳಿಗಾಗಿ ತಮ್ಮ ಸಮುದಾಯದ ಮತಗಳನ್ನು ವ್ಯಾಪಾರಕ್ಕಿಟ್ಟಿದ್ದರೆ ಇಂದು ದೇಶದ ಸ್ಥಿತಿ ಈ ಮಟ್ಟಕ್ಕೆ ಕೆಳಗಿಳಿಯುತ್ತಿರಲಿಲ್ಲ.
ಆದರೆ, ನಾಲ್ಕು ಬಿಸ್ಕತ್‌ಗಳಿಗೆ ಕೆಲ ನಾಯಕರು ಇಡೀ ಮುಸ್ಲಿಂ ಸಮುದಾಯದ ಹಿತಾಸಕ್ತಿಗಳನ್ನೇ ಕಾಂಗ್ರೆಸ್ ವರಿಷ್ಠರ ಪದತಲದ ಕೆಳಗಿಟ್ಟರು. ಮುಂದಿನ ದಿನಗಳಲ್ಲಿ, ಕೇಂದ್ರ ಸಚಿವ ಸ್ಥಾನಗಳನ್ನು ಹಂಚುವ ಸಂದರ್ಭದಲ್ಲಿ ಒಬ್ಬನೇ ಒಬ್ಬ ಮುಸ್ಲಿಂ ನಾಯಕನ ಹೆಸರಿಲ್ಲದೇ ಹೋದರೆ ಅದಕ್ಕೆ ಅಚ್ಚರಿ ಪಡಬೇಕಾಗಿಲ್ಲ. ರಹ್ಮಾನ್‌ಖಾನ್‌ರಂತಹ ಒಂದಿಬ್ಬರಿಗೆ ರಾಜ್ಯಸಭಾ ಸ್ಥಾನ ದಕ್ಕಿದರೆ, ಕಾಂಗ್ರೆಸ್ ಪಕ್ಷದ ‘ಮುಸ್ಲಿಮರ ಅಭಿವದ್ಧಿ’ ಮುಗಿಯುತ್ತದೆ.
ರಾಜಕೀಯವಾಗಿ ಮುಸ್ಲಿಮರು ಇನ್ನಾದರೂ ಎಚ್ಚೆತ್ತುಕೊಳ್ಳದೆ ಇದ್ದರೆ, ಇಡೀ ಸಮುದಾಯವನ್ನು ನಾಲ್ಕು ನಾಯಿ ಬಿಸ್ಕತ್‌ಗಳಿಗಾಗಿ ಈ ನಾಯಕರು ಬಲಿ ಕೊಡಲಿದ್ದಾರೆ. ಇಡೀ ಮುಸ್ಲಿಂ ಸಮುದಾಯದ ಮೂಲಭೂತ ಸಮಸ್ಯೆಗಳನ್ನು ಅರ್ಥ ಮಾಡಿಕೊಂಡು ಅದಕ್ಕಾಗಿ ಸರಕಾರದೊಂದಿಗೆ ಬಡಿದಾಡುವ ನಾಯಕರನ್ನು ಮುಸ್ಲಿಮರು ಬೆಳೆಸಬೇಕಾಗಿದೆ. ಮುಸ್ಲಿಮರು ಸಾಮಾಜಿಕವಾಗಿ, ಶೈಕ್ಷಣಿಕವಾಗಿ ಅಭಿವದ್ಧಿಯಾದರೆ, ಕಾಲು ಭಾಗ ಭಾರತ ಅಭಿವದ್ಧಿ ಯಾದಂತೆ. ಈ ನಿಟ್ಟಿನಲ್ಲಿ ರಾಜಕೀಯ ಜಾಗತಿ ಯೊಂದು ಮುಸ್ಲಿಮ್ ಸಮುದಾಯದ ಒಳಗಿನಿಂದಲೇ ಹುಟ್ಟಿಕೊಳ್ಳಬೇಕಾಗಿದೆ.

kambala

ºÉÆÊAiÀiï ºÉÆAiÀiïÊ ±À§ÞPÉÌ ¤ÃgÀ£ÀÄß gÀnÖ¸ÀÄvÁÛ NqÀÄwÛgÀĪÀ PÉÆÃtUÀ¼ÀÄ. ¤£ÀßQÌAPÀ £Á£ÉãÀÆ PÀ«Ää¬Ä®è JA§ÄªÀAvÉÛ CzÀ£ÀÄß Nr¸ÀÄwÛgÀĪÀ NlUÁgÀ. eÉÆvÉUÉ ¥ÉæÃPÀëPÀgÀ ªÀÄÄV®Ä ªÀÄÄlÄÖªÀ PÀgÀvÁqÀ£À. ºËzÀÄ EzÀÄ PÀgÁªÀ½AiÀÄ PÀA§¼ÀzÀ gÀhÄ®Pï.

PÀgÁªÀ½AiÀÄ PÀA§¼À JAzÀgÉ AiÀiÁjUÉ vÁ£Éà UÉÆwÛ®è ºÉý. ¸ÀÄVÎAiÀÄ £ÀAvÀgÀ gÉÊvÀgÀÄ ªÀÄ£ÉÆÃgÀAd£ÉUÁV DZÀj¹PÉÆAqÀÄ §AzÀ QæÃqɬÄzÀÄ. ªÀµÀðPÉÆ̪ÉÄä £ÀqÉAiÀÄĪÀ F eÁ£À¥ÀzÀ QæÃqÉ E®èAvÀÆÛ ¸ÀRvï ¥sÉêÀĸïì. PɸÀgÀÄ ¤ÃgÀ°è PÉÆÃtUÀ¼ÀÄ NqÉÆÃzÀ£ÀÄß £ÉÆÃqÉÆÃzÉ MAxÀgÁ ªÀÄeÁ. NlzÀ°è UÉzÀÝ PÉÆÃtPÉÌ gÁd ªÀÄAiÀiÁðzÉAiÀiÁzÀgÉ ¸ÉÆÃvÀ PÉÆÃtPÉÌ 4 ¥ÉmÉÖà UÀw.

PÀA§¼ÀzÀ°è NqÀĪÀ PÉÆÃtUÀ¼À£ÀÄß £ÉÆÃqÀÆzÀQÌAvÀ CzÀ£ÀÄß Nr¸ÀĪÁvÀ£À£ÀÄß £ÉÆÃqÉÆÃzÉ RĶ. AiÀiÁªÀ CAvÀgÁ¶ÖçÃAiÀÄ ªÀÄlÖzÀ NlUÁgÀ¤QÌAvÀ®Æ PÀrªÉÄ E®è FvÀ. 155 «ÄÃlgï GzÀÝ«gÀĪÀ F PɸÀgÀÄ UÀzÉÝAiÀÄ°è NlUÁgÀ vÀ£Àß PÉÆÃtUÀ¼ÉÆA¢UÉ 13 ¸ÉPÉAqïUÀ¼À°è zÀqÀ vÀ®Ä¥ÀÄvÁÛ£É. CAvÀgÁ¶ÖçÃAiÀÄ SÁåvÀ NlUÁgÀgÁzÀ PÁ¯ïð ®Æ¬Ä¸ï, ¨ÉAeï eÁPÀì£ï 100 «ÄÃlgï Nl ¥ÀÆwð ªÀiÁrgÀĪÀÅzÀÄ 9 ¸ÉPÀÄAqïUÀ¼À°è. C®èzÉ PÉÆÃtUÀ¼À£ÀÄß ¤AiÀÄAwæ¹ CzÀgÀ eÉÆvÉUÉà NqÀĪÀÅzÀÄ ¸ÀÄ®¨sÀzÀ PÉ®¸ÀªÉãÀ®è.

PÀA§¼À JAzÀgÉ PÀgÁªÀ½AiÀÄ ºÀ½îUÀ¼À°è ¸ÀA¨sÀæªÀÄ ¸ÀqÀUÀgÀ. ºÀUÀ®Æ gÁwæ £ÀqÉAiÀÄĪÀ F QæÃqÉUÉ J°è®èzÀ d£À¸ÁUÀgÀ. DzÀgÉ EwÛÃZÉUÉ F eÁ£À¥ÀzÀ QæÃqÉ ¥ÀæwµÉ×AiÀÄ ¸ÀAPÉÃvÀªÁV ªÀiÁ¥ÀðqÀÄwÛªÉ. ¸ÁªÀiÁ£Àå gÉÊvÀjUÀAvÀÆÛ PÀA§¼ÀzÀ PÉÆÃtUÀ¼À£ÀÄß ¸ÁPÉÆÃzÀÄ, ªÀÄvÀÄÛ ¸ÀàzsÉðAiÀÄ°è ¨sÁUÀªÀ»¸ÀĪÀÅzÀÄ PÀ£À¹£À ªÀiÁvÀÄ. DzÉãÉà EzÀÝgÀÆ  vÀļÀÄ£ÁqÀ PÀA§¼À £ÉÆÃqÀÄUÀgÀ£ÀÄß gÉÆêÀiÁAZÀ£ÀUÉƽ¸ÀÄvÉÛ.  

save western ghat

 ¥À¹ÑªÀÄ WÀlÖ G½¹ ªÀÄvÀÄÛ PÀgÁªÀ½ G½¹

... ¸ÀÄvÀÛ ºÀZÀÑ ºÀ¸ÀÄj¤AzÀ PÀÆrzÀ zÀlÖ PÁqÀÄ. ¸ÁPÀµÀÄÖ ¥Áæt ¥ÀQëUÀ½ªÉ DªÁ¸À ¸ÁÜ£À. ºËzÀÄ EzÀÄ ¥À¹ÑªÀÄ WÀlÖzÀ avÀæt. DzÀgÉ EzÀÄ §ºÀ¼ÀµÀÄÖ PÁ® C£ÀĨsÀ«¸À®Ä ¹UÀzÀÄ. C©üªÀÈ¢ÞAiÀÄ ºÉ¸Àj£À°è ¥À¹ÑªÀÄ WÀlÖ ªÀÄvÀÄÛ PÀgÁªÀ½UÉ PÉÆqÀ° KlÄ ¤ÃqÀĪÀ PÁAiÀÄð £ÀqÉAiÀÄÄwÛzÉ. ºÉƸÀ ºÉƸÀ CªÉÊeÁÕ¤PÀ AiÉÆÃd£ÉUÀ½AzÀ ¥À¹ÑªÀÄ WÀlÖ £Á±ÀªÁUÀĪÀ ©üÃwAiÀÄ°èzÉ.

zÀQët PÀ£ÀßqÀ f¯ÉèAiÀÄ ºÉaÑ£À ¨sÁUÀªÀ£ÀÄß ¥À²ÑªÀÄ WÀlÖ DªÀj¹zÉ. ¸ÁPÀµÀÄÖ zÀlÖ PÁqÀÄUÀ½AzÀ PÀÆrzÀ F ¥ÀæzÉñÀ C£ÉÃPÀ fêÀ ¸ÀAPÀÄ®UÀ½UÉ DªÁ¸À ¸ÁÜ£ÀªÁVzÉ. C£ÉÃPÀ ¥Àæ¹zÀÝ ªÀÄÆ®£À¢UÀ¼ÀÄ E°èAzÀ¯Éà ºÀÄnÖ ºÀjAiÀÄÄwÛªÉ. C®èzÉ «±Á®ªÁV ºÀgÀrgÀĪÀ ¸ÀªÀÄÄzÀæªÀÇ zÀQët PÀ£ÀßqÀ f¯ÉèAiÀÄ ¥ÀæªÀÄÄR DPÀµÀðuÉAiÀiÁVzÉ. EAvÀºÁ ¸ÀA¥ÀzÀãjvÀ f¯Éè E¢ÃUÀ «£Á±ÀzÀ CAa£À°èzÉ. f¯ÉèUÉ §gÀÄwÛgÀĪÀ ºÉƸÀ ºÉƸÀ PÉÊUÁjUÉUÀ¼ÀÄ f¯ÉèAiÀÄ ªÀiÁgÀPÀªÁV ¥Àjt«Ä¸ÀÄwÛzÉ.

J®èzÀPÀÆÌ C£ÀÄPÀÆ® EgÀÄ zÀQët PÀ£ÀßqÀ f¯Éè E¢ÃUÀ §ºÀÄgÁ¶ÖÃAiÀÄ PÀA¥À¤UÀ¼À ¥Á¯ÁUÀÄwÛzÉ. E°èUÉ §gÀÄwÛgÀĪÀ §ÈºÀvï PÉÊUÁjPÁ ¸ÁܪÀgÀUÀ¼À ¸ÀASÉåAiÀÄÆ ºÉZÁÑUÀÄwÛzÉ. EzÀjAzÁV E°èAiÀÄ £É® d® CgÀtå ¥ÀgÀgÀ ¥Á¯ÁUÀÄwÛzÉ. CªÀgÀ PÉÊUÁjPÉUÀ½UÉ CUÀvÀå EgÀĪÀ ¤ÃjUÁV £ÀªÀÄä d® ¸ÀA¥À£ÀÆß® §jzÁUÀÄvÀÛªÉ. CªÀgÀ CUÀvÀåPÉÌ ¨ÉÃPÁUÀĪÀ «zÀÄåvïUÁV E°è £ÀÆgÁgÀÄ QgÀÄ «zÀÄåvï WÀlPÀUÀ¼ÀÄ ¸ÁÜ¥ÀvÀªÁUÀÄwÛªÉ. EzÀjAzÀ £ÀªÀÄä ¥À¹Ñ£À WÀlÖªÀÇ £Á±ÀªÁUÀÄwÛªÉ.

CAvÀÆÛ C©üªÀÈ¢ÞAiÀÄ ºÉ¸Àj£À°è f¯ÉèAiÀÄ°è £ÀqÉAiÀÄÄwÛgÀĪÀ ¥Àj¸ÀgÀ «jâü ZÀlĪÀnPÉUÀ¼ÀÄ AiÀiÁªÀŪÀÅ. EAvÀºÁ AiÉÆÃd£ÉUÀ¼ÀÄ E°èUÉ CUÀvÀåªÉÃ, ¥À¹ÑªÀÄ WÀlÖPÉÌ ºÉÆA¢PÉÆArgÀĪÀ f¯ÉèAiÀÄ°è ««zsÀ PÉÊUÁjPÉ ªÀÄvÀÄÛ AiÉÆÃd£ÉUÀ½UÉ ¸ÀPÁðgÀ C£ÀĪÀÄw PÉÆqÀĪÀ »A¢£À GzÉÝñÀªÉãÀÄ ªÀÄÄAvÁzÀ C£ÉÃPÀ ¥Àæ±ÉßUÀ¼ÀÄ J®èjUÀÆ PÁqÀÄwÛªÉ. ºÁUÁzÉæ ¥À¹ÑªÀÄ WÀlÖ ªÀÄvÀÄÛ PÀgÁªÀ½UÉ PÉÆqÀ° KlÄ ¤ÃrªÀ AiÉÆÃd£ÉUÀ¼À §UÉÎ PÀtÄÚ ºÁ¬Ä¸ÉÆÃt.

PÀgÁªÀ½ §zÀÄQUÉ §Ä¯ÉÆØÃdgï ºÁPÀĪÀ°è ¥ÀæªÀÄÄR ¥ÁvÀæ J¸ï.E.eÉqï ¥ÉqÀA§ÆvÀ. F «±ÉõÀ DyðPÀ ªÀ®AiÀÄ JA§ ¸ÀPÁðgÀzÀ AiÉÆÃd£É ªÁå¥ÀPÀ «ªÁzÀPÉÌ PÁgÀtªÁVzÉ. AiÀiÁªÀÅzÉÆà PÉ®ªÀÅ »vÁ±ÀQÛUÀ¼À ¸ÀÄAzÀgÀ §zÀÄQUÁV PÀgÁªÀ½AiÀÄ §qÀ d£ÀgÀ ¸ÀÄAzÀgÀ ¨Á¼À£ÀÄß F AiÉÆÃd£É PÀ¹zÀÄPÉƼÀÄîwÛzÉ.

Jqï.r.J ¸ÀPÁðgÀ DqÀ½vÀ CªÀ¢üAiÀÄ°è ªÁtÂdå ªÀÄAwæAiÀiÁVzÀÝ ªÀÄÄgÀ¸ÉÆý ªÀiÁgÀ£ï F AiÉÆÃd£ÉAiÀÄ£ÀÄß ¨sÁgÀvÀPÉÌ vÀAzÀgÀÄ. 1997-2002gÀ DªÀÄzÀÄ gÀ¥ÀÄÛ ¤ÃwAiÀÄ°è J¸ï.E.eÉqï ªÀiÁUÀðzÀ²ð ¸ÀÆvÀæUÀ¼À£ÀÄß gÀa¹ ¸ÉÃ¥ÀðqÉUÉƽ¸À¯Á¬ÄvÀÄ. £ÀAvÀgÀ D¢üPÁgÀPÉÌ §AzÀ AiÀÄÄ.¦.J ¸ÀPÁðgÀ, 2005gÀ ªÉÄà wAUÀ¼À°è PÁ¬ÄzÉUÉ ¸ÀA¸ÀwÛ£À C£ÀĪÉÆÃzÀ£É ¥ÀqɬÄvÀÄ. PÁ¬ÄzÉ eÁjUÉ §AzÀÄ 4 ªÀµÀðUÀ¼ÁVªÉ. DzÀgÉ ªÁå¥ÀPÀ «ªÁzÀUÀ½UÉ PÁgÀtªÁVgÀĪÀ F AiÉÆÃd£É EAzÀÄ PÀgÁªÀ½ ¸ÉÃj zÉñÀzÀ C£ÉÃPÀ ¨sÁUÀzÀ d£ÀgÀ §zÀÄQUÉ PÉƽî EqÀÄwÛzÉ.

J¸ï.E.eÉqï ¤AzÁV zÀQët PÀ£ÀßqÀ f¯ÉèUÉ C£ÉÃPÀ §ÈºÀvï G¢ÝªÉÄUɼÀÄ PÁ°nÖªÉ. EzÀjAzÀ ®PÀë ®PÀë GzÉÆåÃUÀ ¸ÀȶÖAiÀiÁUÀÄvÀÛzÉ JAzÀÄ ºÉüÀ¯ÁUÀÄvÀÛzÉ. DzÀgÉ PÉ®ªÀÅ GzÉÆåÃUUÀ¼ÀÀ ¸ÀȶÖUÁV gÉÊvÀgÀÄ vÀªÀÄä ¥sÀ®ªÀvÁÛzÀ ¨sÀÆ«ÄAiÀÄ£ÀÄß PÀ¼ÉzÀÄPÉƼÀÄîwÛgÀĪÀÅzÀÄ GvÀÛªÀÄ ¨É¼ÀªÀtÂUÉAiÉÄÃ? zÀQët PÀ£ÀßqÀ f¯ÉèAiÀÄ°è J¸ï.E.eÉqï gÉÊvÀgÀ PÀvÀÄÛ »¸ÀÄPÀĪÀ PÉ®¸À ªÀiÁrzÉ. J¸ï.E.eÉqï ¤AzÁV ¸ÁPÀµÀÄÖ CgÀtåUÀ¼ÀÆ £Á±ÀªÁVzÉ JA§ÄªÀÅzÀgÀ°è  JgÀqÀÄ ªÀiÁw®è. JªÀiï Dgï ¦J¯ï, ¥ÉÊ¥ï ¯ÉÊ£ï, PÀÄzÀÄgɪÀÄÄR, JªÀiï. ¹. J¥sï ªÀÄÄAvÁzÀ C£ÉÃPÀ PÉÊUÁjPÁ WÀlPÀUÀ¼ÀÄ f¯ÉèAiÀÄ ¥Á°UÉ AiÀĪÀÄ gÀƦAiÀiÁVªÉ.

MAzÀÄ PÀqÉ J¸ï.E.eÉqï¤AzÁV ¸ÁPÀµÀÄÖ ¥Àj¸ÀgÀ £Á±ÀªÁzÀgÉ, E£ÉÆßAzÀqÉ ¸ÀAªÀÄÈzÀÞ PÀȶ ¨sÀÆ«Ä PÀÆqÁ £Á±ÀªÁUÀÄwÛzÉ. C£ÉÃPÀ gÉÊvÀgÀÄ vÀªÀÄä ¥sÀ®ªÀvÁÛzÀ PÀȶ ¨sÀÆ«ÄAiÀÄ£ÀÄß AiÉÆÃd£É¬ÄAzÁV PÀ¼ÉzÀÄPÉÆArzÁÝgÉ. JªÀiï.Dgï.¦.J¯ï UÁå¸ï ¥ÉÊ¥ï ¯ÉÊ£ï¤AzÁV PÀgÁªÀ½AiÀÄ «ÄãÀÄUÁgÀgÀ §zÀÄPÀÄ PÀÆqÁ CvÀAvÀæzÀ°èzÉ. JµÉÖà ¥Àæw¨sÀl£É, ºÉÆÃgÁl ªÀiÁrzÀgÀÆ AiÀiÁgÀÄ PÉüÀĪÀªÀj®è JA§ÄªÀAvÁÛVzÉ.

£ÉÃvÁæªÀw wgÀÄUÀÄ AiÉÆÃd£É,

zÀQët PÀ£ÀßqÀ f¯ÉèUÉ ªÀÄvÉÆÛAzÀÄ ºÉÆqÉvÀ ©Ã¼À®Ä vÀAiÀiÁgÁVgÀĪÀÅzÀÄ £ÉÃvÁæªÀw wgÀÄUÀÄ AiÉÆÃd£É. f¯ÉèAiÀÄ fêÀ£À¢AiÀiÁVgÀĪÀ £ÉÃvÁæªÀwAiÀÄ£ÀÄß GvÀÛgÀPÉÌ wgÀÄV¸À®Ä ºÉÆgÀngÀĪÀÅzÀÄ ¸ÀºÀd£ÁV f¯ÉèAiÀÄ d£ÀgÀ ¤zÉÝUÉr¹zÉ.

zÀQët PÀ£ÀßqÀ f¯ÉèAiÀÄ ¨É¼ÀÛAUÀr, ¥ÀÄvÀÆÛgÀÄ, ªÀÄAUÀ¼ÀÆgÀÄ vÁ®ÆQUÉ £ÉÃvÁæªÀw fêÀ£À¢AiÀiÁVzÉ. §æºÀvï ¥ÀæªÀiÁtzÀ°è ¨É¼ÉAiÀÄÄwÛgÀĪÀ f¯ÉèUÉ PÀÄrAiÀÄĪÀ ¤Ãj£À ªÀÄÆ® EzÁVzÉ. F¯ÉèAiÀÄ ¸ÀĪÀiÁgÀÄ 10 ®PÀë PÀȶPÀgÀ 3.50 ®PÀë JPÉæ PÀȶ ¥ÀæzÉñÀ EzÉà £À¢AiÀÄ ¤ÃgÀ£ÀÄß CªÀ®A©¹zÉ. DzÀgÉ F £À¢¤ÃgÀ£ÀÄß ¥ÀƪÁð©üªÀÄÄRªÁV wgÀÄV¹ PÁ®ÄªÉUÀ¼À ªÀÄÄSÁAvÀgÀ MAiÀÄÄÝ ¥ÀƪÀð ªÀÄvÀÄÛ ªÀÄzsÀå PÀuÁðlPÀ f¯ÉèUÀ½UÉ PÀÄrAiÀÄĪÀ ¤ÃgÀÄ MzÀV¸ÀĪÀ AiÉÆÃd£ÉAiÀiÁVzÉ. D¯ÉÆÃZÀ£ÉAiÉÄãÉÆà GvÀÛªÀĪÁVzÉ DzÀgÉ EzÀjAzÀ £ÀqÉAiÀħºÀÄzÁzÀ C£ÁºÀÄvÀUÀ½UÉ AiÀiÁgÀÄ ºÉÆuÉ. 
F AiÉÆÃd£ÉAiÀÄ£ÀÄß PÁAiÀÄðgÀÆ¥ÀPÉÌ vÀgÀÆzÀjAzÀ ¥À¹ÑªÀÄ WÀlÖzÀ ªÉÄÃ¯É ©ÃPÀgÀ ¥ÀjuÁªÀÄ ©Ã¼ÀÄvÉÛ. ¨sÀÆ «eÁÓ¤UÀ¼À ¥ÀæPÁgÀ F wgÀÄUÀÄ AiÉÆÃd£É ¥ÁæPÀÈwPÀ zÀÄgÀAvÀUÀ½UÉ JqɪÀiÁr PÉÆqÀ§ºÀÄzÀÄ. C£ÉÃPÀ fêÀ¸ÀAPÀÄ®UÀ¼À£ÀÄß ºÉÆA¢gÀĪÀ ¥À¹ÑªÀÄ WÀlÖ F AiÉÆÃd£É¬ÄAzÀ £Á±ÀªÁUÀĪÀ ¸ÁzsÀåvÉ EzÉ. CzÀ®èzÉ PÁ®ÄªÉ ¤ªÀiÁðt¢AzÀ CzɵÉÆÖà ¥ÀæªÀiÁtzÀ CgÀtå £Á±ÀªÀAvÀÆÛ £ÀqÉAiÀÄÄvÀÛzÉ. zÀPÀët PÀ£ÀßqÀ f¯ÉèAiÀÄ ¨É¼ÀÛAUÀr, ¥ÀÄvÀÆÛgÀÄ, ¸ÀļÀå vÁ®ÆPÀÄUÀ¼ÀÄ FUÁUÀ¯Éà PÀ¥ÀÄà ªÀÄvÀÄÛ §Æ¢ ¥ÀæzÉñÀUÀ¼ÀÄ JAzÀÄ WÉÆö¸À¯ÁVzÀÄÝ, F AiÉÆÃd£ÉAiÀÄ ¥ÀjuÁªÀĪÁV E°è CAvÀgï d® PÀĹAiÀÄĪÀ ¸ÁzsÀåvÉ PÀÆqÁ EzÉ JA§ÄªÀÅzÀÄ vÀdÐgÀ C©üªÀÄvÀ.
£ÉvÁæªÀÄw wgÀÄUÀÄ AiÉÆÃd£É eÁjUÉ §AzÀÝ°è, £À¢ ¤Ãj£À ªÀÄÆ®PÀ ¸ÀªÀÄÄzÀæ ¸ÉÃgÀĪÀ ®ªÀuÁA±À  wÃgÁ PÀrªÉÄAiÀiÁV EzÀÄ «ÄãÀÄUÀ¼À ¸ÀAvÀwAiÀÄ ªÉÄÃ¯É zÀĵÀàjuÁªÀĪÁUÀ°zÉ. «ÄãÀÄUÁjPÉAiÀÄ£Éßà £ÀA© fêÀ£À ªÀiÁqÀĪÀ «ÄãÀÄUÁgÀgÀ §zÀÄPÀÄ EzÀjAzÀ zÀĨsÀð®ªÁUÀ§ºÀÄzÀÄ. EAvÀºÁ ºÀvÀÄÛ ºÀ®ªÁgÀÄ ¸ÀªÀĸÉåUÀ½UÉ PÁgÀtªÁUÀ°gÀĪÀ £ÉÃvÁæªÀw wgÀÄUÀÄ AiÉÆÃd£É. £À¢ wgÀÄUÀÄ AiÉÆÃd£É ¥ÀæPÀÈwUÉ «gÀÄzÀÞªÁzÀÄzÀÄ JA§ÄªÀÅzÀPÉÌ D¸ÉÖðAiÀiÁzÀ ¸ÉÆßë £À¢, ºÁUÀÆ PÀÄAzÁ¥ÀÄgÀzÀ ZÀPÁæ £À¢ GvÀÛªÀÄ GzÁºÀgÀuÉ. 
¥À¹ÑªÀÄ WÀlÖPÉÌ ºÁ¤ GAlĪÀiÁqÀĪÀ ¸ÀPÁðgÀzÀ AiÉÆÃd£ÉUÀ¼À°è QgÀÄ d® «zÀÄåvï AiÉÆÃd£ÉAiÀÄÆ MAzÁVªÉ. gÁdåzÀ°è «zÀÄåvï PÉÆgÀvÉAiÀÄ£ÀÄß ¤ÃV¸ÀĪÀ GzÉÝñÀ¢AzÀ ¸ÀPÁðgÀ QgÀÄ d® «zÀÄåvï ¸ÁܪÀgÀUÀ¼À£ÀÄß ¥À¹ÑªÀÄ WÀlÖ ¥ÀæzÉñÀUÀ¼À°è ¸Áܦ¸À®Ä ºÉÆgÀnªÉ. EzÀjAzÀ ¥À¸ÀѪÀÄ WÀlÖ ¥ÀæzÉñÀUÀ¼ÀÄ ¸ÁPÀµÀÄÖ ºÁ¤UÉƼÀUÁUÀÄwÛªÉ.

¥À¹ÑªÀÄ WÀlÖ ¥ÀæzÉñÀzÀ°è MªÉÄä ¸ÀAZÀj¹zÀgÉ ¸ÁPÀÄ £ÀªÀÄUÉ ¸ÁPÀµÀÄÖ QgÀÄ «zÀÄåvï AiÉÆÃd£ÉUÀ¼ÀÄ UÉÆÃZÀj¸ÀÄvÀÛªÉ. gÁdåzÀ°ègÀĪÀ «zÀÄåvï C¨sÁªÀªÀ£ÀÄß ¤ÃV¸À®Ä gÁdå ¸ÀPÁðgÀ E£ÀÆß C£ÉÃPÀ QgÀÄ d® «zÀÄåvï AiÉÆÃd£É ¸ÁÜ¥À£ÉUÉ C£ÀĪÀÄw ¤ÃrzÉ. FUÁUÀ¯Éà ¥À¹ÑªÀÄ WÀlÖ ªÀÄvÀÄÛ zÀQët PÀ£ÀßqÀ f¯ÉèAiÀÄ C£ÉÃPÀ ¨sÁUÀUÀ¼À°è 137 QgÀÄ d® «zÀÄåvï ¸ÁܪÀgÀUÀ¼À ¸ÁÜ¥À£ÉUÉ C£ÀĪÀÄw zÉÆgÉwzÉ. EzÀgÀ PÉ®ªÉÇAzÀÄ WÀlPÀUÀ¼ÀÄ FUÁUÀ¯Éà ¸ÁÜ¥À£ÉAiÀiÁUÀÄvÀÛªÉ.

QgÀÄ d£À «zÀÄåvï AiÉÆÃd£ÉUÀ½AzÀ ¥À¹ÑªÀÄ WÀlÖzÀ PÁqÀÄ ¥ÀæzÉñÀUÀ¼ÀÄ ¸ÁPÀµÀÄÖ £Á±ÀªÁUÀÄwÛªÉ. UÀÄAqÀå ¸À«ÄÃ¥ÀzÀ PÉA¥ÀÄ ºÉÆ¼É QgÀÄ d® «zÀÄåvï AiÉÆÃd£É¬ÄAzÀ C°èAiÀÄ ¸ÁPÀµÀÄÖ CgÀtå £Á±ÀªÁVzÉ. F ¥ÀæzÉñÀzÀ°è PÁqÁ£É ¸ÉÃjzÀAvÉ PÁqÀÄ ¥ÁætÂUÀ¼À DªÁ¸À ¸ÁÜ£ÀªÁVzÉ. DzÀgÉ F ¸ÁܪÀgÀ ¸ÁÜ¥À£É¬ÄAzÁV EªÀÅUÀ¼ÀÄ ¸ÁPÀµÀÄÖ vÉÆAzÀgÉAiÀÄ£ÀÄß C£ÀĨsÀ«¸ÀÄwÛzÉ. F ¥ÀæzÉñÀzÀ°è PÁqÁ£ÉUÀ¼ÀÄ £ÁrUÉ §gÀĪÀÅwÛgÀĪÀÅzÀPÉÌ EzÀÆ MAzÀÄ PÁgÀtªÁVzÉ.

QgÀÄ d® «zÀÄåvï AiÉÆÃd£ÉUÀ½AzÀ F ¥ÀæzÉñÀzÀ PÀȶPÀgÀÄ ¸ÁPÀµÀÄÖ  ¥ÀæªÀiÁtzÀ°è £ÀµÀÖªÀ£ÀÄß C£ÀĨsÀ«¸ÀÄwÛzÁÞgÉ. qÁåªÀiï¤AzÀ KPÁ KQ ©qÀĪÀ gÀ¨sÀ¸ÀzÀ ¤Ãj¤AzÁV ºÉaÑ£À ¥ÀæªÀiÁtzÀ PÀȶ £Á±ÀªÁUÀÄvÀÛzÉ. DzÀgÉ EzÀPÉÌ ¥ÀjºÁgÀ ¹UÀĪÀÅzÀÄ ªÀiÁvÀæ £ÀUÀtå. C®èzÉ QgÀÄ d®«zÀÄåvï AiÉÆÃd£ÉAiÀÄ£ÀÄß ¸Áܦ¸ÀĪÀ ¥ÀæzÉñÀzÀ ¸À«ÄÃ¥À EgÀĪÀ ¤ªÁ¹UÀ¼À£ÀÄß MPÀ̯ɩâ¸ÀĪÀ ¥ÀæQæAiÉÄ PÀÆqÁ £ÀqÉAiÀÄÄwÛzÉ. EzÀPÉÌ ¹UÀĪÀÅzÀÄ ªÀiÁvÀæ C®à ¸Àé®à ¥ÀjºÁgÀ.
¸ÁPÀµÀÄÖ «ªÁzÀUÀ½UÉ PÁgÀtªÁVgÀĪÀ AiÉÆÃd£ÉUÀ¼À°è UÀÄAqÀå QgÀÄ d® «zÀÄåvï AiÉÆÃd£ÉAiÀÄÆ MAzÀÄ. ¥À¹ÑªÀÄ WÀlÖ, ºÁUÀÆ ¸ÁPÀµÀÄÖ PÁqÀÄ ¥ÁætÂUÀ¼À £Á±ÀPÉÌ PÁgÀtªÁUÀ°gÀĪÀ F AiÉÆÃd£É ¥Àj¸ÀgÀªÁ¢UÀ¼À PÉAUÀtÂÚUÉ UÀÄjAiÀiÁVzÉ. 
zÀQët PÀ£ÀßqÀ ªÀÄvÀÄÛ ºÁ¸À£À f¯ÉèAiÀÄ£ÀÄß  M¼ÀUÉÆArgÀĪÀ UÀÄAqÁå AiÉÆÃd£É «ªÁzÀUÀ¼À UÀÆqÁVzÉ. F AiÉÆÃd£É 3 ºÀAvÀzÀ°è C£ÀĵÁ×£ÀUÉƼÀî°zÉ. AiÉÆÃd£É ¸Áܦ¸À®Ä J¯Áè jÃwAiÀÄ ¥Áè£ïUÀ¼À£ÀÄß PÀÆqÁ ºÁQPÉƼÀî¯ÁVzÉ. ªÉÆzÀ®£Éà ºÀAvÀ  ºÁ¸À£À f¯ÉèAiÀÄ°è, JgÀqÀ£Éà ºÀAvÀ PÉÆqÀUÀÄ, ºÁUÀÆ 3 £Éà ºÀAvÀ PÁqÀĪÀÄ£ÉAiÀÄ°ègÀÄvÉÛ. AiÉÆÃd£É eÁjUÉ §AzÀ°è 2 qÁåAUÀ¼À£ÀÄß ¸Áܦ¸À¯ÁUÀÄvÉÛ. ºÁ¸À£À f¯ÉèAiÀÄ ºÉÆAUÀqÀºÀ¼Àî, ªÀÄvÀÄÛ ºÉUÀÎzÉÝ ¸À«ÄÃ¥ÀzÀ §mÉÖPÀĪÉÄÃj. E°è ¤ÃgÀ£ÀÄß ¸ÉÆÖÃjeï ªÀiÁr «zÀÄåvï GvÁࢹ, G½zÀ ¤ÃgÀ£ÀÄß zÀQët PÀ£ÀßqÀ f¯ÉèUÉ ©qÀ¯ÁUÀÄvÉÛ. EzÀjAzÀ DUÀĪÀ vÉÆAzÀgÉUÀ¼ÀAvÀÆÛ C¶ÖµÀÖ®è.

UÀÄAqÀå d® «zÀÄåvï AiÉÆÃd£É¬ÄAzÀ ¥À¹ÑªÀÄ WÀlÖzÀ ¸ÁPÀµÀÄÖ CgÀtåUÀ¼ÀÄ £Á±ÀªÁUÀÄwÛªÉ. C®èzÉ D£ÉUÀ¼À ¥ÀæªÀÄÄR ªÁ¸À ¸ÁÜ£ÀªÁVgÀĪÀ vÀ¥Àà®Ä ¥ÀæzÉñÀUÀ¼ÀÄ ªÀÄļÀÄUÀqÉAiÀÄ ©üÃwAiÀÄ°èªÉ. C®èzÉ AiÉÆÃd£É¬ÄAzÁV ¸ÁPÀµÀÄÖ ªÀÄÆ®¤ÃªÁ¹UÀ¼ÀÄ vÀªÀÄä PÀȶ ¨sÀÆ«ÄUÀ¼À£ÀÄß PÀ¼ÉzÀÄPÉƼÀî°zÁÝgÉ. zÀQët PÀ£ÀßqÀ f¯ÉèAiÀÄ UÀr ¨sÁUÀzÀ°ègÀĪÀ UÀÄAqÀå vÉÆÃl UÁæªÀÄ F AiÉÆÃd£É¬ÄAzÀ ªÀÄļÀÄUÀqÉAiÀiÁUÀĪÀ ¸ÁzsÀåvɬÄzÉ. EAvÀºÁ ºÀvÀÄÛ ºÀ®ªÁgÀÄ ¸ÀªÀĸÉåUÀ½UÉ UÀÄAqÀå d® «zÀÄåvï AiÉÆÃd£É PÁgÀtªÁUÀ°zÉ.
AiÉÆÃd£ÉUÉ FUÁUÀ¯Éà ¸ÁPÀµÀÄÖ «gÉÆÃzsÀUÀ¼ÀÄ §A¢ªÉ. ¥Àj¸ÀgÀªÁ¢UÀ¼ÀÄ, ¸ÀܽÃAiÀÄ d£ÀgÀÄ F AiÉÆÃd£ÉAiÀÄ£ÀÄß «gÉÆâü¸ÀÄwÛzÁÝgÉ. PÉÃAzÀæ ¥Àj¸ÀgÀ ªÀÄvÀÄÛ CgÀtå ¸ÀaªÁ®AiÀÄ F PÀÄjvÀÄ CzsÀåAiÀÄ£ÀPÉÌ ¸À«ÄwAiÀÄ£ÀÄß gÀa¹zÉ. ¸À«ÄwAiÀÄ CzsÀåAiÀÄ£À ªÀgÀ¢ AiÉÆÃd£ÉAiÀÄ . DzÀgÉ AiÉÆÃd£É AiÀiÁªÀ PÁgÀtPÀÆÌ eÁjUÉ §gÀ¨ÁgÀzÀÄ, £ÀªÀÄUÉ CUÀvÀå EgÀĪÀ «zÀÄåvï ±ÀQÛ GvÁàzÀ£ÉUÉ E£ÀÆß C£ÉÃPÀ ¥ÀAiÀiÁðAiÀÄ ªÀiÁUÀðUÀ½ªÉ. DzÀÝjAzÀ AiÀiÁªÀÅzÉà PÁgÀtPÀÆÌ AiÉÆÃd£ÉAiÀÄ£ÀÄß eÁjUÉ vÀgÀ®Ä ©qÉÆâ®è JA§ÄªÀÅzÀÄ C£ÉÃPÀgÀ ªÁzÀ. 
E£ÀÄß ¥Àj¸ÀgÀªÉà ªÀÄÄRå JAzÁzÀgÉ C©üªÀÈ¢Þ PÁAiÀÄð ºÉÃUÉ ªÀÄÄAzÀĪÀj¸ÉÆÃzÀÄ JA§ ªÀiÁvÀÄ §gÀÄvÉÛ. zÉñÀ C©üªÀÈ¢ÞAiÀiÁUÀ¨ÉÃPÁzÀgÉ ¥Àj¸ÀgÀ, PÁqÀÄ, £É®, d® ¸Àé®à ªÀÄnÖUÉ £Á±ÀªÁUÀ¯Éà ¨ÉÃPÀÄ JA§ÄªÀÅzÀÄ PÉ®ªÀgÀ C©ü¥ÁæAiÀÄ.
zÉñÀ C©üªÀÈ¢ÞAiÀiÁUÀ¨ÉÃPÀÄ. «£ÀÆvÀ£À AiÉÆÃd£ÉUÀ¼ÀÄ eÁjUÉ §gÀ¨ÉÃPÀÄ. ºÉƸÀ ºÉƸÀ PÉÊUÁjPÉUÀ¼ÀÄ ¸ÁÜ¥À£ÉAiÀiÁUÀ¨ÉÃPÀÄ. EzÀPÉÌ ¸ÁPÀµÀÄÖ ¨sÀÆ«Ä, d®ªÀAvÀÆÛ ¨ÉÃPÉà ¨ÉÃPÀÄ. C©üªÀÈ¢ÞUÁV ¥Àj¸ÀgÀ, CgÀtå ¸Àé®à ªÀÄnÖUÉ £Á±ÀªÁzÀgÉ CzÀgÀ¯ÉèãÀÄ vÀ¥ÀÄà JAzÀÄ ºÉüÀĪÀªÀjzÁÝgÉ. «¥ÀAiÀiÁð¸ÀªÉãÉAzÀgÉ EªÀgÀÄ C©üªÀÈ¢ÞAiÀÄ£ÀÄß CxÉÊð¹PÉÆAqÀ jÃwAiÉÄà vÀ¥ÁàVzÉ. PÉ®ªÀÅ ¹jªÀAvÀgÀ »vÀPÁÌV, zÉñÀzÀ ¥ÀæªÀÄÄR ¸ÀA¥ÀvÁÛzÀ ¥Àj¸ÀgÀ, CgÀtåªÀ£Éßà £Á±ÀªÀiÁr C©üªÀÈ¢Þ ªÀiÁqÀ ºÉÆÃgÀngÀĪÀÅzÀÄ JµÀÖgÀ ªÀÄnÖUÉ ¸Àj. 
C©üªÀÈ¢Þ ¨ÉÃqÀªÉAzÀ®è. DzÀgÉ £ÀªÀÄä ¥Àj¸ÀgÀPÉÌ ºÉÆA¢PÉƼÀîAiÀĪÀ, ¥ÀæzÉñÀzÀ zsÁgÀuÁ ¸ÁªÀÄxÀåðPÉÌ C£ÀÄUÀÄtªÁVgÀĪÀAvÀºÁ PÉÊUÁjPÉUÀ¼À£ÀÄß ¥ÁægÀA©ü¸ÀĪÀ°è AiÀiÁgÀ «gÉÆÃzsÀªÀÇ E®è. DzÀgÉ F §UÉÎ ¸ÀPÁðgÀ aAvÉ ªÀiÁqÀÄwÛ®è.  f¯ÉèAiÀÄ°è ¥Àj¸ÀgÀ «gÉÆâü, PÀȶ «gÉÆâü PÉÊUÁjPÉUÀ¼À£ÀÄß, AiÉÆÃd£ÉUÀ¼À£ÀÄß ¥ÁægÀA©ü¸À®Ä gÀvÀß PÀA§½AiÀÄ£ÀÄß ºÁ¹ PÉÆÃqÀÄwÛzÉ. EzÀjAzÁV ¸ÁªÀiÁ£Àå d£ÀgÀÄ vÉÆAzÀgÉAiÀÄ£ÀÄß C£ÀĨsÀ«¸ÀÄwÛzÁÝgÉ.
 £ÀªÀÄä£ÀÄß F ¹ÜwUÉ vÀAzÀ §UÉÎ ¸ÀPÁðgÀªÀ£ÀÄß, d£À ¥Àæw¤¢üUÀ¼À£ÀÄß, GzÀå«ÄUÀ¼À£ÀÄß ¥Àæ²ß¹zÀgÉ CªÀjAzÀ ¹UÀĪÀ GvÀÛgÀ EµÉÖÃ.PÉ®ªÀÅ ªÉÆmÉÖUÀ¼À£ÀÄß MqÉAiÀÄ¢zÀÝgÉ DªÀiï¯Émï ¹UÀĪÀÅzÁzÀgÀÆ ºÉÃUÉ. GvÀÛgÀªÉãÉÆà CxÀðUÀ©üðvÀªÁVzÉ. DzÀgÉ PÉ®ªÀjUÉ ¨ÉÃPÁUÀĪÀ DªÀiï¯ÉmïUÁV ºÀ®ªÀgÀ vÀ¯É MqÉAiÀÄĪÀÅzÀÄ JµÀÖgÀ ªÀÄnÖUÉ ¸Àj..................

kayouru

 ........ ©ænõÀgÀ G¥Àl¼À. d«ÄÃzÁÝgÀgÀ zÀ¨Áâ½PÉ. §AzÀÆPÀÄzÁj ¥ÉưøÀgÀ zËdð£Àå EªÀÅUÀ¼À£É߯Áè ªÉÄnÖ ¤AvÀ PÀAiÀÄÆåj£À gÉÊvÀ ªÀÄPÀ̼À zÀAUÉ. C£ÁåAiÀÄ C¸ÀvÀåzÀ «gÀÄzÀÞ ¥Àæw¨sÀn¹ PÀÄgÀÄqÀÄ PÁ£ÀƤ£À ²PÉëUÉ PÉÆgÀ¼ÉÆrØzÀ «ÃgÀgÀ £ÉÊd PÀxÉ. ºËzÀÄ EªÀgÉà PÀAiÀÄÆågÀÄ£À «ÃgÀ gÉÊvÀgÀÄ.

CAzÀÄ 1943 ªÀiÁZïð 28gÀ gÁwæ 11 WÀAmÉ. PÉÃgÀ¼ÀzÀ PÀtÚ£ÀÆgÀÄ ¸ÉAlæ¯ï eÉʯï£À°è zÀÄRB ªÀÄÄqÀÄUÀnÖzÀ ªÁvÁªÀgÀt«vÀÄÛ. ¸ÀvÀåPÁÌV ¸ÁAiÀÄ®Ä gÉrAiÀiÁVzÀÝ AiÀÄĪÀPÀgÀ PÁæAwVÃvÉ ªÉƼÀUÀÄwÛvÀÄÛ. E£ÉÆßAzÀÄ PÀqÉAiÀÄ°è «ÃgÀgÀ£ÀÄß ºÀÄvÁvÀägÀ£ÁßV¸À®Ä ¸Á«£À PÀÄtÂPÉ CªÀjUÁV PÁAiÀÄÄvÁÛ £ÉÃvÁqÀÄwÛvÀÄÛ. ºËzÀÄ EzÀÄ 70 ªÀµÀðUÀ¼À »A¢£À «ÃgÀ gÉÊvÀgÀ PÁæAwAiÀÄ PÀxÉ. ©ænõÀgÀÄ, d«ÄÃzÁÝgÀgÀÄ, ¥ÉưøÀgÀ zÀ¨Áâ½PÉAiÀÄ «gÀÄzÀÝ zsÀé¤AiÉÄwÛ vÀªÀÄä£Éà §°PÉÆlÖ ¢üÃgÀ ªÀÄtÂÚ£À ªÀÄPÀ̼À «ÃgÀ ZÀjvÉæ.

PÀAiÀÄÆågÀÄ PÉÃgÀ¼ÀzÀ ZÀZÀðvÀÆÛgÀÄ ¸À«ÄÃ¥À EgÀĪÀ ¸ÀtÚ UÁæªÀÄ. MAzÀÄ PÀqÉAiÀÄ°è ©ænõÀgÀ zÀ¨Áâ½PÉ. E£ÉÆßAzÉqÉAiÀÄ°è d«ÄÃzÁÝgÀgÀ PËAiÀÄð DqÀ½vÀ. EzÀ£É߯Áè «ÄÃj¸ÀĪÀAvÉÛ EªÀjUɯÁè ¨ÉAUÁªÀ¼ÁVgÀĪÀ SÁQ ¥ÀqÉUÀ¼À zÀgï¨Ágï. EAvÀºÁ zËdð£Àå¢AzÀ £À®ÄV ºÉÆÃVzÀÝ UÁæªÀĪÁVvÀÄÛ PÀAiÀÄÆågÀÄ. vÀªÀÄä d«Ää£À°è PÀµÀÖ ¥ÀlÄÖ zÀÄrzÀ ¨É¼ÉAiÀÄ£É߯Áè PÀAzÁAiÀÄzÀ gÀÆ¥ÀzÀ°è d«ÄÃzÁÝgÀjUÉ ¸À°è¸À¨ÉÃPÁVvÀÄÛ. 1793 gÀ°è ©ænõÀgÀÄ eÁjUÉƽ¹zÀ ¸ÀmïèªÉÄAmï PÀæªÀÄ¢AzÁV ¸ÁUÀĪÀ½zÁgÀ gÉÊvÀgÀÄ §jAiÀÄ UÉÃtÂzÁgÀgÁVAiÀÄÆ, ©ænõÀgÀ DzsÁgÀ¸ÀÛA¨sÀUÀ¼ÀAwÛzÀÝ PÀAzÁAiÀÄ ªÀ¸ÀÆ®ÄUÁgÀgÀÄ ¨sÀÆ«ÄAiÀÄ MqÉAiÀÄgÁV ªÀiÁ¥ÀðlÖgÀÄ. EzÀjAzÀ d«ÄÃzÁÝgÀgÀÄ §qÀ gÉÊvÀgÀ gÀPÀÛ »ÃgÀ¯ÁgÀA©ü¹zÀgÀÄ. EzÀgÀ «gÀÄzÀÞ £ÀqÉzÀ gÉÊvÀ zÀAUÉAiÀiÁVvÀÄÛ PÀAiÀÄÆågÀÄ PÁæAw.

PÀAiÀÄÆågÀÄ gÉÊvÀgÀ zÀAUÉ ¨sÁjà ¥Àæ¹¢ÞAiÀÄ£ÀÄß ¥ÀqÉzÀ ºÉÆÃgÁlªÁVzÉ. EwÛÃZÉUÉ £ÁªÀÅ D ¸ÀܼÀPÉÌ ¨sÉÃn ¤ÃrzÁUÀ HjUÉ HgÉà D PÁæAwæAiÀÄ£ÀÄß £É£À¦¸ÀĪÀAwÛvÀÄÛ. WÀl£É £ÀqÉzÉãÉÆà §gÉÆçâj 70 ªÀµÀð PÀ¼É¢zÉ. DzÀgÉ D «ÃgÀgÀ £É£À¥ÀÄ ªÀiÁvÀæ F HgÀ°è EA¢UÀÆ CdgÁªÀĪÁV G½¢zÉ. ºÁUÁzÀgÉ K¤zÀÄ PÉÊAiÀÄÆj£À gÉÊvÀgÀ PÁæAw, AiÀiÁvÀPÁÌV £ÀqÉAiÀÄvÀÄ. K¤zÀgÀ  ¥ÀjuÁªÀÄ JA§ÄªÀÅzÀÄzÀ£ÀÄß ¤ÃªÉà £ÉÆÃr.

CPÀæªÀÄUÀ¼ÀÄ £ÀrÃvÁ£Éà EgÀÄvÉÛ. DzÀgÉ AiÀiÁªÁUÀ CzÀPÉÌ «gÉÆÃzsÀ ªÀåPÀÛªÁUÀÄvÉÛ CA¢UÉ CzÀgÀ ¸ÀzÀÞqÀUÀvÉÆqÀUÀÄvÉÛ. ºËzÀÄ PÀAiÀÄÆågÀÄ£À PÁæAwAiÀÄ zsÉåÃAiÀÄ ªÁPÀå CzÉà DVvÀÄÛ. ¦ÃqÀPÀgÀ JzÉAiÀÄ°è gÉÊvÀgÀ PÁæAw VÃvÉ £ÀqÀÄPÀ ºÀÄnÖ¸ÀvÉÆqÀV¹vÀÄ.

CvÀÛ §ænõÀgÀ «gÀÄzÀÞ ºÉÆÃgÁlzÀ°è ¸ÀQæAiÀĪÁVzÀÝ gÉÊvÀgÀÄ, EvÀÛ vÀªÀÄUÁUÀÄwÛgÀĪÀ zÀ¨Áâ½PÉAiÀÄ «gÀÄzÀÞ zsÀé¤ JvÀÛ®Ä ªÀÄÄAzÁzÀgÀÄ. CzÀgÀ MAzÀÄ ¨sÁUÀªÉà PÀAiÀÄÆågÀÄ gÉÊvÀgÀ «ÃgÀ ¸ÀªÀÄgÀ. PÉÊAiÀÄÆj£À «ÃgÀgÀÄ JAzÁPÀët £ÀªÀÄä Cj«UÉ §gÀĪÀÅzÀÄ 5 ºÉ¸ÀgÀÄUÀ¼ÀÄ. ªÀÄrvÀÛ¯ï C¥ÀÄà, ¥ÉÆqÀªÀgÀ PÀÄAkA§Ä, agÀÄPÀAqÀ£ï, C§Æ§PÀÌgï, ¹.PÉ, £ÁAiÀÄgï. PÁæAwPÁj ªÀÄ£ÉÆèsÁªÀzÀ F AiÀÄĪÀPÀgÀÄ gÉÊvÀgÀ£ÀÄß ¸ÀAWÀn¹ ºÉÆÃgÁlQ̽zÀgÀÄ.

PÉÊAiÀÄÆj£À d£ÀgÀÄ ºÉÆÃgÁlzÀ ªÀiÁUÀð »rAiÉÆÃzÀPÉÌ ¥ÀæªÀÄÄR PÁgÀt d¤äUÀ¼ÀÄ. EªÀgÀ£ÀÄß “vÀA§ÄgÁ£ï”(zÉêÀgÀÄ) JAzÀÄ PÀgÉAiÀĨÉÃPÁVvÀÄÛ. gÉÊvÀgÀÄ vÁªÀÅ zÀÄrzÀ §ºÀÄ¥Á®Ä ¥sÀ®ªÀ£ÀÄß F vÀA§ÄgÁ£ïUÀ½UÉ PÉÆqÀ¨ÉÃPÁVvÀÄÛ. EªÀgÀÄ gÉÊvÀjUÉ PÉÆqÀÄwÛzÀÝ G¥Àl¼À C¶ÖµÀÖ®è. EªÀgÀ «gÀÄzÀÞ AiÀiÁgÁzÀgÀÆ zsÀé¤ JwÛzÀÝ°è vÀA§ÄgÁ£ï UÀÄAqÁUÀ¼ÀÄ CªÀgÀ£ÀÄß ²Që¸ÀÄwÛzÀÝgÀÄ. DzÀgÉ AiÀiÁªÁUÀ gÉÊvÀgÀÄ ¸ÉÃj PÀȶ ¸ÀAWÀ PÀnÖzÀgÀÆ CA¢UÉ vÀA§ÄgÁ£ïUÀ¼À JzÉAiÀÄ°è £ÀqÀÄPÀ ºÀÄlÖvÉÆqÀVvÀÄ. d«ÄãÁÝgÀgÀ zËdð£ÀåzÀ «gÀÄzÀÞ EªÀgÀÄ zsÀé¤ JvÀÛ vÉÆqÀVzÀgÀÄ. EªÀgÀ ¸ÀzÀÝqÀV¸À®Ä d«ÄãÁÝgÀgÀÄ MAzÀ¯Áè MAzÀÄ jÃwAiÀÄ°è ¥ÀæAiÀÄw߸ÀÄwÛzÀÝgÀÄ.

PÉÊAiÀÄÆgÀÄ WÀl£ÉUÉ ¥ÀæªÀÄÄR PÁgÀt£ÁzÀªÀ£Éà ¸ÀĨÁæAiÀÄ JA§ ºÉ¸Àj£À ¥Éưøï PÁ¸ÉÖç¯ï. FvÀ PÉlÖ £ÀqÉvÉUÉ ºÉ¸ÀgÀĪÁ¹AiÀiÁzÀªÀ.  ªÀiÁZïð 28 gÀAzÀÄ PÉøÉÆAzÀgÀ vÀ¤SÉ ¤«ÄvÀÛ FvÀ PÀAiÀÄÆåjUÉ §A¢zÀÝ.  E°è £ÀqÉzÀ C¤jÃQëvÀ WÀl£ÉAiÉÄà PÉÊAiÀÄÆj£À EwºÁ¸ÀªÀ£ÀÄß §zÀ¯Á¬Ä¹vÀÄ. 4 ªÀÄA¢ AiÀÄĪÀPÀgÀ ªÀÄgÀt zÀAqÀ£ÉUÉ PÁgÀtªÁ¬ÄvÀÄ.

PÁ£ïì¸ÉÖç¯ï ¸ÀĨÁæAiÀÄ PÀAiÀÄÆåj£À gÉÊvÀgÀ ¥Á°UÉ PÀ¼À£ÁAiÀÄPÀ. FvÀ£À ¸ÁªÀÅ HjUÉ HgÉà £Á±ÀªÁUÀĪÀAvÉÛ ªÀiÁrvÀÄ. C®èzÉ 4 AiÀÄĪÀPÀgÀ ªÀÄgÀtzÀAqÀ£ÉUÀÆ PÁgÀtªÁ¬ÄvÀÄ. K¤zÀÄ WÀl£É ¤ÃªÉà £ÉÆÃr.

UÁæªÀÄzÀ°è  vÀªÀÄUÁUÀÄwÛgÀĪÀ C£ÁåAiÀÄzÀ «gÀÄzÀÞ ¥Àæw¨sÀn¹ gÉÊvÀ ¸ÀAWÀzÀ AiÀÄĪÀPÀgÀ ¸ÀªÀÄÄäRzÀ°è ¥Àæw¨sÀl£É ªÉÄgÀªÀtÂUÉ ¸ÁUÀÄwÛvÀÄÛ. ªÉÄgÀªÀtÂUÉ ¸ÁUÀÄwÛzÀÝ zÁjUÉ CqÀتÁV §AzÀ PÁ£ï¸ÉÖç¯ï ¸ÀĨÁæAiÀÄ. FvÀ PÀAoÀ ¥ÀÆwð PÀÄrzÀ ¹ÜwAiÀÄ°èzÀÄÝzÀ£ÀÄß PÀAqÀÄ gÉÊvÀ ¸ÀAWÀzÀ AiÀÄĪÀ PÁAiÀÄðPÀvÀðgÀÄ FvÀ£À£ÀÄß ¸ÀÄvÀÄÛªÀjzÀÄ UÉð ªÀiÁrzÀgÀÄ. ªÉÄgÀªÀtÂUÉAiÀÄ°è ¥Á¯ÉÆμÀÄîªÀAvÉÛ MvÁ۬ĹzÀgÀÄ. PÁæAwPÁgÀ AiÀÄĪÀPÀ C¥ÀÄà vÀ£Àß PÉÊAiÀÄ°èzÀÝ ¥ÀvÁPÉAiÀÄ£ÀÄß ¸ÀĨÁæAiÀÄ£À PÉÊAiÀÄ°è PÉÆlÄÖ ªÉÄgÀªÀtÂUÉAiÀÄ ªÀÄÄAzÉ ¤®ÄèªÀAvÉÛ ¸ÀÆa¹zÀ. gÉÊvÀ PÁAiÀÄðPÀvÀðgÀ MvÀÛqÀPÉÌ ªÀÄtÂzÀ FvÀ ºÉzÀj ¸Àé®à zÀÆgÀ ªÉÄgÀªÀtÂUÉAiÀįÉèà ¸ÁVzÀ. KPÁKQ ¦vÀÛ £ÉwÛUÉÃj PÉÊAiÀÄ°èzÀÝ ¥ÀvÁPÉAiÀÄ PÉÆð¤AzÀ gÉÊvÀ£ÉƧâ£À vÀ¯ÉUÉ ºÉÆqÉzÀ. ªÉÄgÀªÀtÂUÉAiÀÄ°è UÀ¯ÁmÉ ±ÀÄgÀĪÁ¬ÄvÀÄ. ¥Àj¹Üw CjvÀ ¸ÀĨÁæAiÀÄ C°èAzÀ NlQÌvÀÛ. E£ÉÆßAzÀÄ PÀqÉAiÀÄ°è PÀÄAkA§Ä £ÉvÀævÀézÀ°è ¥Àæw¨sÀl£ÁPÁgÀgÀÄ JzÀÄgÀÄ §gÀÄwÛzÀÝgÀÄ. ºÉzÀjzÀ ¸ÀĨÁæAiÀÄ ¥ÀPÀÌzÀ¯Éèà GQÌ ºÀjAiÀÄÄwÛzÀÝ AiÀıÀ¹é¤ £À¢UÉ ºÁjzÀ. PÀÄrzÀ CªÀÄ°£À®èzÀÝ FvÀ ªÀÄļÀÄV ¥Áæt ©lÖ.

 «µÀAiÀÄ UÁ½AiÀÄAvÉÛ J®èqÉ vÀ®Ä¦vÀÄ. ¥ÉưøÀgÀ£ÀÄß PÀ°èAzÀ ºÉÆqÉzÀÄ £À¢UÉ ©¸Ár ¸Á¬Ä¹zÀÄæ JA§ ¸ÀÄ¢Ý ºÀgÀqÀvÉÆqÀVvÀÄ. 2 ¢£ÀUÀ¼À°è ¥ÉưøÀgÀ zÀAqÀÄ PÉÊAiÀÄÆjUÉ §AzÀÄ £ÀgÀ¨sÉÃmÉAiÀÄ°è vÉÆqÀVzÀgÀÄ. ºÉAUÀ¸ÀgÀÄ, ªÀÄPÀ̼ÀÄ £ÉÆÃqÀzÉ J®ègÀ£ÀÆß »A¹¸À¯Á¬ÄvÀÄ. PÉ®ªÀÅ d£ÀgÀÄ ¨sÀAiÀÄ¢AzÀ HgÀÄ vÉÆgÉzÀgÀÄ. E£ÀÆß PÉ®ªÀgÀÄ ¥ÉưøÀjUÉ vÀªÀÄä°èzÀÝ ªÀ¸ÀÄÛUÀ¼À£Éß®èªÀ£ÀÆß ¤Ãr fêÀ G½¹PÉÆAqÀgÀÄ. C°è zÉÆqÀØ £ÀgÀ ¨sÉÃmÉAiÉÄ £ÀqɬÄvÀÄ.  WÀl£ÉUÉ ¸ÀA§A¢ü¹zÀAvÉÛ MlÄÖ 60 ªÀÄA¢AiÀÄ£ÀÄß §A¢ü¸À¯Á¬ÄvÀÄ. CªÀgÀ£É߯Áè §A¢ü¹ ªÀÄAUÀ¼ÀÆj£À ¸À¨ï eÉʯï£À°èqÀ¯Á¬ÄvÀÄ. ºÉÆÃgÁlzÀ ªÀÄÄAZÀÆtÂAiÀÄ°èzÀÝ ¥ÀæªÀÄÄR PÁAiÀiPÀvÀðgÁzÀ 5 ªÀÄA¢UÉ ªÀÄAUÀ¼ÀÆgÀÄ ¸É±À£ïì PÉÆÃmïð ªÀÄgÀtzÀAqÀ£ÉAiÀÄ£ÀÄß «¢ü¹vÀÄ.

 CAzÀÄ 1943 £Éà ªÀiÁZïð 29. ¨sÁgÀvÀzÀ gÉÊvÀ ºÉÆÃgÁlzÀ ZÀjvÉæAiÀįÉÆèAzÀÄ ªÀÄgÉAiÀįÁUÀzÀ ¢£ÀªÁVvÀÄÛ. D ¢£À ªÀÄÄAeÁ£É PÀAiÀÄÆåj£À  PÁæAw PÁj gÉÊvÀgÁzÀ ªÀÄrvÀÛ¯ï C¥ÀÄà, ¥ÀÄqÀªÀgÀ PÀÄAkA§Ä, agÀÄPÀAqÀ£ï, C§Æ§PÀÌgï JA§ «ÃgÀgÀ£ÀÄß £ÉÃtÄ PÀA§PÉÌÃj¸À¯Á¬ÄvÀÄ. ©ænÃµï ¸ÁªÀiÁædå±Á», CªÀgÀ PÀÈ¥Á¥ÉÆövÀ zÉòÃAiÀÄ ¸ÁªÀiÁAvÀgÀÄ F ªÀÄÆ®PÀ  vÀªÀÄä ¸ÉÃqÀÄ wÃj¹PÉÆAqÀgÀÄ. DzÀgÉ CA¢£À ºÉÆÃgÁlzÀ ¥sÀ®ªÁV E¢ÃUÀ PÀAiÀÄÆågÀÄ UÁæªÀÄzÀ°è J®èªÀÇ ¸ÀAªÀÄÈzÀÞªÁVzÉ. D «ÃgÀgÀ ¸ÁégÀPÀ ªÀÄvÀÄÛ CA¢£À PÉ®ªÀÅ avÀæUÀ¼ÀÄ EA¢UÀÆ C°è PÁt§ºÀÄzÀÄ. PÉÊAiÀÄÆgÀÄ «ÃgÀgÀ ªÀÄgÀtzÀAqÀ£ÉAiÀÄ wÃ¥ÀÄð ¤ÃrzÀ ªÀÄAUÀ¼ÀÆgÀÄ ¸É±Àì£ï £ÁåAiÀiÁ®AiÀĪÀ£ÀÄß EA¢UÀÆ PÁt§ºÀÄzÀÄ,

EzÀÄ PÀAiÀÄÆågÀÄ gÉÊvÀ ªÀÄPÀ̼À «ÃgÀ ZÀjvÉæ. DzÀgÉ ¸ÀévÀAvÀæ ¹QÌ CzɵÉÆÖà ªÀµÀð PÀ¼ÉzÀgÀÆ £ÀªÀÄä gÉÊvÀgÀÄ MAzÀ¯Áè MAzÀÄ jÃwAiÀÄ zÀ¨Áâ½PɬÄAzÀ §¼À®ÄwÛzÁÝgÉ. F ¤nÖ£À°è 70 ªÀµÀðUÀ¼À »AzÉ £ÀqÉzÀ F WÀl£É £ÀªÀÄUɯÁè ªÀiÁzÀjAiÀiÁVzÉ. PÀAiÀÄÆågÀÄ PÁæAwPÁj «ÃgÀgÀ “EAQé¯Á¨ï fAzÁ¨Ázï” WÉÆõÀ£É E£ÉÆߪÉÄä ªÉƼÀUÀ¨ÉÃPÁVzÉ

Endosalfan “ The Killar of mankind ”

....ªÀÄÄ¢rzÀ PÉÊPÁ®ÄUÀ¼À¤ßlÄÖ fêÀ£À ¥ÀÆwð ºÁ¹UÉAiÀįÉèà ªÀÄ®UÀ¨ÉÃPÁzÀ ¹ÜwAiÀÄ°ègÀĪÀ ªÀÄPÀ̼ÀÄ. 25 ªÀóµÀðªÁzÀgÀÆ AiÀÄĪÀPÀgÀAvÉÛ PÁt¹PÉƼÀîzÀ C£ÉÃPÀgÀÄ. PÀgÀļÀ PÀÄrAiÀÄ zÉÊ£Àå ¹ÜwAiÀÄ£ÀÄß £ÉÆÃr ¥Àæwà ¢£À PÀtÂÚÃjqÀÄwÛgÀĪÀ vÁAiÀÄA¢gÀÄ. EzɯÁè UÉÆwÛzÀÝgÀÄ £ÁªÀ®è PÁgÀtPÀvÀðgÀÄ JA§ÄªÀAvÉÛ PÉÊPÀnÖ PÀĽwgÀĪÀ ¸ÀPÁðgÀ. 

ºËzÀÄ EzÀÄ fêÀ £Á±ÀPÀ JAqÉÆøÀ¥sÁá£ï zÀÄgÀAvÀQÌÃqÁzÀªÀgÀ gÀPÀÛ PÀtÂÚÃgÀÄ. 

JAqÉÆøÀ¯Áá£ï JA§ ±À§Þ Q«UÉ ©zÉÆÝqÀ£É CzɵÉÆÖà PÀÄlÄA§UÀ¼À PÀtÚ°è PÀtÂÚÃgÀÄ §gÀÄvÉÛ. ºËzÀÄ PÀÄlÄA§PÉÌ DzsÁgÀªÁVgÀ¨ÉÃPÁVzÀÝ  AiÀÄĪÀPÀ, AiÀÄĪÀwAiÀÄgÀÄ EAzÀÄ F QÃl£Á±ÀPÀzÀ gËzÁæªÀvÁgÀPÉÌ §°AiÀiÁV fêÀ±ÀѪÀªÁV ¢£ÀzÀÆqÀÄwÛzÁÝgÉ. PÉ®ªÀgÀÄ CAUÀªÉÊPÀ®åvɬÄAzÀ £ÀgÀ¼ÀÄwÛzÀÝgÉ, E£ÀÄß PÉ®ªÀgÀÄ §Ä¢ÝªÀiÁAzÀågÁV, ZÀªÀÄð gÉÆÃVµÀÖgÁV, §AeÉAiÀÄgÁV »ÃUÉ ºÀvÀÄÛ ºÀ®ªÁgÀÄ PÁ¬Ä¯ÉUÀ½AzÀ §¼À®ÄwÛzÁÝgÉ. MAzÀÄ PÀqÉAiÀÄ°è QvÀÄÛ w£ÀÄߪÀ §qÀvÀ£À E£ÉÆßAzÀÄ PÀqÉAiÀÄ°è PÀgÀļÀ PÀÄrAiÀÄ ¨sÀ«µÀåzÀ aAvÀ£É ªÀiÁqÀÄvÁÛ ¥ÉÆõÀPÀgÀAvÀÆÛ PÀAUÁ¯ÁVzÁÝgÉ.

 

EµÉÖïÁè ©üÃPÀgÀvÉUÉ ¸ÁQëAiÀiÁzÀ JAqÉÆøÀ¯Áá£ï EªÀwÛUÀÆ ¤µÉÃzsÀªÁV®è. KjAiÀÄ¯ï ¹A¥ÀqÀ£É ¤AvÀgÀÆ UÉÃgÀÄ vÉÆÃlUÀ½UÉ ¨ÉÊ ºÁåAqï ¹A¥ÀqÀ£É EªÀwÛUÀÆ ªÀiÁqÀ¯ÁUÀÄwÛzÉ. C®èzÉ vÀgÀPÁjUÀ½UÀÆ, CrPÉ ªÀÄgÀUÀ½UÀÆ JAqÉÆøÀ¯Áá£ï QÃl£Á±ÀPÀªÀ£ÀÄß §¼À¸À¯ÁUÀÄwÛzÉ. E£ÁßzÀgÀÆ d£À JZÉÑvÀÄÛ PÉƼÀî¨ÉÃPÁzÀ CUÀvÀå EzÉ. EzÀgÀ ¤µÉÃzsÀPÉÌ PÁæAw DUÀ¨ÉÃPÁzÀ C¤ªÁAiÀÄðvÉ EzÉ. »ÃUÁzÀgÀÆ E£ÉÆßA¢µÀÄÖ ¸ÁªÀÅ £ÉÆêÀÅ £ÀqÉAiÉÆÃzÀÄ vÀ¥Àà°...